Niespodziewanie osiemdziesiąt: I inne adaptacje

Opinie czytelników

Książka Judith Viorst otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwali jej humor i wnikliwe refleksje na temat starzenia się, szczególnie w odniesieniu do ukończenia 80 lat. Czytelnicy doceniają jej umiejętność wyrażania doświadczeń i emocji związanych ze starzeniem się, dzięki czemu książka jest popularnym prezentem na urodziny. Jednak niektórzy uznali, że niektóre części książki są mniej zabawne lub zbyt negatywne, szczególnie w odniesieniu do realiów starzenia się.

⬤ Humorystyczne i wnikliwe refleksje na temat starzenia się
⬤ Idealne jako prezent urodzinowy, szczególnie dla osób kończących 80 lat
⬤ Krótkie, ale wciągające, wypełnione poezją i anegdotami
⬤ Oddaje złożoność starzenia się w przystępny sposób
⬤ Wielu czytelników cieszyło się i śledziło twórczość Viorsta na różnych etapach życia.

⬤ Niektórzy uznali treść za mniej humorystyczną lub zbyt pesymistyczną
⬤ # Książka jest bardzo krótka, co prowadzi do uczucia rozczarowania, jeśli oczekuje się, że będzie bardziej treściwa
⬤ # # Kilku czytelników uznało, że tematy nie są odpowiednie dla osób zmagających się z niedawnymi stratami, uznając je za przygnębiające.

(na podstawie 152 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Unexpectedly Eighty: And Other Adaptations

Zawartość książki:

Judith Viorst powraca z kolejnymi wierszami w swojej serii poetyckiej "Decades", szczegółowo opisującej wzloty i upadki bycia ośmiolatkiem. Kontynuując komediowe spostrzeżenia z I'm Too Young to be Seventy, te wersy wspomnień i porad z osiemdziesięciu lat miłości, małżeństwa i wnuków z pewnością przyniosą śmiech.

Co to znaczy mieć osiemdziesiąt lat? W swoich mądrych i zabawnych wierszach Judith Viorst omawia miłość, przyjaźń, wielkie rodzicielstwo i wszystkie szczególne cuda - i nie tylko - tej niezwykłej dekady. Opisuje cud widzenia świata nowymi oczami - nie z powodu objawienia, ale z powodu udanej operacji zaćmy. Obiecuje, że nie będzie delikatnie zanikać i nie będzie prowadzić samochodu po tym, jak zniknie światło dzienne. Wyjaśnia, w jaki sposób stała się babcią "trzech deserów" ("Tylko nie mów mamie"), dzieli się tym, jak awaria pamięci może utrzymać cię w związku małżeńskim i wylicza swoje nadzieje na życie pozagrobowe (w które nie wierzy, ale jeśli istnieje, lepiej, żeby jej szwagierka nie była tam z nią).

Jak radośnie potwierdza Viorst, osiemdziesiątka nie jest za stara, by marzyć, flirtować, pić i tańczyć. Nie jest też za późno, by zrezygnować z bycia tanią lub związać się z młodszym mężczyzną w wieku siedemdziesięciu ośmiu lat. Ostre, pełne nadziei i przyjemności życia wiersze Viorst przemawiają do jej legionów czytelników, którzy rozpoznają siebie w jej mądrych obserwacjach, wzruszających refleksjach i radosnych afirmacjach. Zabawne, poruszające, inspirujące i prawdziwe - najnowsze wiersze Judith Viorst z jej ukochanej serii "dekad" wychwalają cnoty, zwycięstwa, frustracje i radości życia.