Niemiecka seria raportów: Niemiecka taktyka obrony przed rosyjskimi przełamaniami

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

German Report Series: German Defense Tactics Against Russian Breakthroughs

Zawartość książki:

Niniejsza broszura została przygotowana dla Wydziału Historycznego EUCOM przez grupę byłych niemieckich generałów i oficerów sztabu generalnego. Nazwiska autorów nie zostały wówczas ogłoszone. Główny autor, który pod koniec wojny osiągnął stopień generała (Generaloberst), służył na froncie wschodnim przez całą kampanię rosyjską i późniejszy odwrót na równiny północnych Niemiec. Był kolejno dowódcą brygady piechoty, dywizji pancernej (od listopada 1941 r. do lutego 1943 r.) i dwóch różnych korpusów w bitwach o Charków i Biełgorod. Mianowany dowódcą armii pancernej 1 grudnia 1943 r., uczestniczył w wycofywaniu się przez południową Rosję, aż Niemcy dotarli do Karpat. W sierpniu 1944 r. został przeniesiony do Grupy Armii Centrum, a jego ostatnim przydziałem była Grupa Armii Weichsel. Podczas tej ostatniej fazy swojej kariery wojskowej odegrał ważną rolę w odwrocie z Litwy, Prus Wschodnich i Pomorza.

Za pomocą krótkich narracji opartych na rzeczywistych doświadczeniach, niniejsze opracowanie stara się opisać charakterystykę rosyjskich przełamań i środków zaradczych stosowanych przez Niemców. Kilka narracji bojowych zawiera szczegóły inne niż ściśle taktyczne, starając się przekazać niektóre czynniki emocjonalne, które wpłynęły na działania dowódców oddziałów i ich ludzi w różnych sytuacjach.

Każdy z rozdziałów dotyczy jednej z częściej stosowanych taktyk mających na celu zapobieganie lub powstrzymywanie przełomów. Należy jednak podkreślić, że tylko w rzadkich przypadkach stosowano jedną metodę. Najczęściej jeden środek taktyczny dominował w operacji, a dwa lub trzy inne, a nawet więcej, uzupełniały go. Podczas długotrwałych operacji obronnych nawet dominująca metoda zmieniała się od czasu do czasu. Stosowanie kombinacji taktyk obronnych bez przewagi którejkolwiek z nich często okazywało się skuteczne. W wielu przypadkach jednostka nadrzędna stosowała jedną konkretną metodę obrony, podczas gdy jednostka podrzędna musiała stosować inne taktyki. Nie było dwóch takich samych sytuacji i każda z nich musiała być traktowana indywidualnie. Wybór rodzaju taktyki obronnej zależał od intuicyjnego postrzegania dowódcy w terenie, a także od okoliczności.

Za pomocą krótkich narracji opartych na rzeczywistych doświadczeniach, niniejsze opracowanie opisuje charakterystykę rosyjskich przełamań i środków zaradczych stosowanych przez Niemców. Kilka narracji bojowych zawiera szczegóły inne niż ściśle taktyczne, starając się przekazać niektóre czynniki emocjonalne, które wpłynęły na działania dowódców oddziałów i ich ludzi w różnych sytuacjach.