Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada życie trzech ekscentrycznych i ambitnych kobiet, które odcisnęły swoje piętno w Wenecji, koncentrując się na ich doświadczeniach w czasach bogactwa i przywilejów. Prezentuje unikalne spojrzenie na sztukę, kulturę i historyczny kontekst ich życia, dzięki czemu jest to wciągająca lektura dla osób zainteresowanych historią kobiet i samą Wenecją.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca fabuła
⬤ wyjątkowa eksploracja ekscentrycznych postaci
⬤ oferuje historyczne spostrzeżenia, szczególnie na temat Peggy Guggenheim
⬤ dobra struktura łącząca osobiste historie z architekturą
⬤ przyjemna ucieczka do Wenecji
⬤ zapewnia lekką i zabawną lekturę
⬤ zawiera interesujący kontekst historyczny i odniesienia do sztuki.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną i pozbawioną dialogów
⬤ inni krytykowali ją za skupienie się na uprzywilejowanych, bogatych kobietach
⬤ nie wszyscy uważali, że historie bohaterów spodobają się każdemu
⬤ niektórzy uważali, że jest nieco niepoważna
⬤ może nie rezonować z tymi, którzy szukają głębszej narracji.
(na podstawie 63 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Unfinished Palazzo - Life, Love and Art in Venice
Zawartość książki:
Historia weneckiego „Niedokończonego Palazzo” - opowiedziana przez życie trzech jego najbardziej niekonwencjonalnych, pełnych pasji i fascynujących mieszkańców: Luisy Casati, Doris Castlerosse i Peggy Guggenheim.
Oddany do użytku w 1750 roku Palazzo Venier został zaplanowany jako świadectwo potęgi i bogactwa wielkiej weneckiej rodziny, ale fortuna Venierów osłabła w połowie budowy i projekt został porzucony. Pusty, niedokończony i niszczejący budynek był uważany za brzydki aż do początku XX wieku, kiedy to przyciągnął i zainspirował trzy kobiety w kluczowych momentach ich życia: Luisę Casati, Doris Castlerosse i Peggy Guggenheim.
Luisa Casati zamieniła swój dom w fantazję estetki, gdzie organizowała przyjęcia tak ekstrawaganckie i dekadenckie jak renesansowe opery dworskie, wydając małe fortuny na własne kostiumy w dążeniu do stania się „żywym dziełem sztuki” i muzą. Doris Castlerosse starała się odcisnąć swoje piętno w Londynie i Wenecji podczas pełnych przepychu, hedonistycznych lat międzywojennych, goszcząc gwiazdy filmowe i członków rodziny królewskiej na błyszczących przyjęciach. W latach powojennych Peggy Gugenheim przekształciła Palazzo w model modernistycznej prostoty, który służył jako dom dla jej wspaniałej kolekcji sztuki współczesnej, która dziś przyciąga turystów i miłośników sztuki z całego świata. Każdej żywej historii życia towarzyszą wcześniej niewidziane materiały z rodzinnych archiwów, tworząc zawiłą historię tych legendarnych ekscentryków świata sztuki.
69 ilustracji
