Ocena:
Książka „The Blue Germ” autorstwa Maurice'a Nicholla, napisana pod pseudonimem Martin Swayne, to powieść science fiction z początku XX wieku, która porusza tematy nieśmiertelności i ludzkiej natury poprzez fascynującą, ale prostą historię z udziałem dwóch lekarzy i zarazka, który może zabijać inne zarazki. Czytelnicy doceniają filozoficzną głębię książki i zabawną narrację, pomimo pewnej krytyki umiejętności autora w zakresie opowiadania historii.
Zalety:⬤ Wciągająca i płynna historia
⬤ eksploruje interesujące tematy filozoficzne
⬤ napisana w charakterystycznym edwardiańskim stylu
⬤ oferuje refleksje na temat ludzkiej natury
⬤ dobrze skonstruowana alegoria
⬤ wciąż aktualna pomimo prawie stu lat.
⬤ Nie przez wszystkich uważana za świetną fabułę lub głębię myśli
⬤ techniki użyte w zakończeniu mogą nie rezonować z każdym
⬤ niektórzy mogą uznać, że brakuje jej emocji lub głębi w porównaniu do współczesnych dzieł.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Blue Germ
Henry Maurice Dunlop Nicoll (19 lipca 1884 - 30 sierpnia 1953) był szkockim psychiatrą, autorem i znanym nauczycielem Czwartej Drogi. Najbardziej znany jest ze swoich Psychologicznych komentarzy do nauk Gurdżijewa i Ouspensky'ego, wielotomowego zbioru wykładów, które wygłosił do swoich grup badawczych.
Nicoll urodził się w rezydencji w Kelso w Szkocji, jako syn Williama Robertsona Nicolla, pastora Wolnego Kościoła Szkocji. Studiował nauki ścisłe na Uniwersytecie Cambridge, po czym udał się do szpitala St. Bartholomew's, a następnie do Wiednia, Berlina i bogatego Z, gdzie został współpracownikiem Carla Gustava Junga. Objawienia psychologiczne Junga i jego własna praca z Jungiem w tym okresie wywarły trwały wpływ na Nicolla jako młodego człowieka.
Po odbyciu wojskowej służby medycznej podczas pierwszej wojny światowej, w Gallipoli i Mezopotamii, powrócił do Anglii, aby zostać psychiatrą. W 1921 r. poznał Petra Demianowicza Ouspensky'ego, ucznia G.I. Gurdżijewa, a w następnym roku sam został jego uczniem. W 1923 roku, kiedy Gurdżijew zamknął swój instytut, Nicoll dołączył do grupy Ouspensky'ego. W 1931 roku poszedł za radą Ouspensky'ego i założył własne grupy studyjne w Anglii. Odbyło się to poprzez program pracy poświęcony przekazywaniu idei, które Nicoll zebrał i przekazywaniu ich poprzez cotygodniowe wykłady dla własnych grup badawczych. Wiele z tych wykładów zostało nagranych dosłownie i udokumentowanych w sześciotomowej serii tekstów zebranych w jego serii książek Psychological Commentaries on the Teaching of Gurdjieff and Ouspensky.
Nicoll był również autorem książek i opowiadań o swoich doświadczeniach na Bliskim Wschodzie pod pseudonimem "Martin Swayne".
Chociaż Nicoll opowiadał się za teoriami Czwartej Drogi, do końca życia interesował się także podstawowymi naukami chrześcijańskimi, neoplatonizmem i interpretacją snów. (wikipedia.org)
