Ocena:
W recenzjach podkreślono, że książka „The Blue Germ” to prowokująca do myślenia opowieść science fiction, która łączy wątki filozoficzne z rozrywką. Napisana przez Maurice'a Nicholla opowieść podąża za dwoma lekarzami, którzy odkrywają bakterię zapewniającą niemal nieśmiertelność, badając ludzkie reakcje na taką koncepcję. Pomimo pewnej krytyki dotyczącej umiejętności autora w zakresie opowiadania historii, wielu czytelników odnalazło wartość w jej alegorycznej treści i znaczeniu dla ludzkiej natury.
Zalety:Prowokująca do myślenia i wciągająca, zgłębiająca filozoficzne tematy, wciągająca historia, ponadczasowe znaczenie, dobrze napisany język i prosta, ale bogata narracja, która zachęca do refleksji.
Wady:Autor nie jest uważany za wielkiego gawędziarza lub myśliciela przez niektórych czytelników, narracja może wydawać się uproszczona, a jej wiek może nie przemawiać do wszystkich współczesnych czytelników.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Blue Germ
Henry Maurice Dunlop Nicoll (19 lipca 1884 - 30 sierpnia 1953) był szkockim psychiatrą, autorem i znanym nauczycielem Czwartej Drogi. Najbardziej znany jest ze swoich Psychologicznych komentarzy do nauk Gurdżijewa i Ouspensky'ego, wielotomowego zbioru wykładów, które wygłosił do swoich grup badawczych.
Nicoll urodził się w rezydencji w Kelso w Szkocji, jako syn Williama Robertsona Nicolla, pastora Wolnego Kościoła Szkocji. Studiował nauki ścisłe na Uniwersytecie Cambridge, po czym udał się do szpitala St. Bartholomew's, a następnie do Wiednia, Berlina i bogatego Z, gdzie został współpracownikiem Carla Gustava Junga. Objawienia psychologiczne Junga i jego własna praca z Jungiem w tym okresie wywarły trwały wpływ na Nicolla jako młodego człowieka.
Po odbyciu wojskowej służby medycznej podczas pierwszej wojny światowej, w Gallipoli i Mezopotamii, powrócił do Anglii, aby zostać psychiatrą. W 1921 r. poznał Petra Demianowicza Ouspensky'ego, ucznia G.I. Gurdżijewa, a w następnym roku sam został jego uczniem. W 1923 roku, kiedy Gurdżijew zamknął swój instytut, Nicoll dołączył do grupy Ouspensky'ego. W 1931 roku poszedł za radą Ouspensky'ego i założył własne grupy studyjne w Anglii. Odbyło się to poprzez program pracy poświęcony przekazywaniu idei, które Nicoll zgromadził i przekazywaniu ich poprzez cotygodniowe wykłady dla własnych grup badawczych. Wiele z tych wykładów zostało nagranych dosłownie i udokumentowanych w sześciotomowej serii tekstów zebranych w jego serii książek Psychological Commentaries on the Teaching of Gurdjieff and Ouspensky.
Nicoll był także autorem książek i opowiadań o swoich doświadczeniach na Bliskim Wschodzie pod pseudonimem "Martin Swayne".
Chociaż Nicoll opowiadał się za teoriami Czwartej Drogi, do końca życia interesował się także podstawowymi naukami chrześcijańskimi, neoplatonizmem i interpretacją snów. (wikipedia.org)
