Ocena:
Książka „Dangerous Games” autorstwa Josepha P. Laycocka stanowi dogłębną analizę paniki moralnej otaczającej gry fabularne, w szczególności Dungeons & Dragons, pod koniec XX wieku. Bada dynamikę społeczną, religijną i kulturową w tym okresie, argumentując, że panika wynikała raczej z głębszych lęków i niepewności w społeczeństwie niż z prawdziwego zagrożenia stwarzanego przez same gry.
Zalety:Dobrze zbadana i wciągająco napisana, oferująca unikalny wgląd w panikę moralną, ze szczegółową historią i analizą socjologiczną. Jest przystępny zarówno dla graczy, jak i naukowców, przedstawiając przekonujące argumenty na temat obaw związanych z grami RPG i badając relacje między fantazją, religią i społeczeństwem.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać akademicki język i podejście za nieco zagmatwane lub dostosowane głównie do osób z wykształceniem socjologicznym lub religioznawczym. Dodatkowo, osoby szukające prostszej lub bardziej bezpośredniej narracji na temat historii gier fabularnych mogą poczuć się przytłoczone dogłębną analizą.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Dangerous Games: What the Moral Panic Over Role-Playing Games Says about Play, Religion, and Imagined Worlds
Lata 80. były szczytem paniki moralnej związanej z grami fabularnymi fantasy, takimi jak Dungeons and Dragons. Koalicja moralnych przedsiębiorców, w skład której wchodzili przedstawiciele chrześcijańskiej prawicy, dziedziny psychologii i organów ścigania, twierdziła, że gry te były nie tylko psychicznie niebezpieczne, ale także okultystyczną religią podszywającą się pod grę. Dangerous Games bada zarówno historię, jak i socjologiczne znaczenie tej paniki.
Fabularne gry fantasy mają kilka wspólnych funkcji z religią. Jednak religię - jako społecznie skonstruowany świat o wspólnym znaczeniu - można również porównać do fantastycznej gry fabularnej. W rzeczywistości twierdzenia moralnych przedsiębiorców, w których przedstawiali się jako bohaterowie walczący z mrocznym spiskiem, często przypominały te same gry wyobraźni, które potępiali jako złe. Atakując wyobraźnię, zachowywali oczywisty status własnej społecznie skonstruowanej rzeczywistości. Zinterpretowana w ten sposób panika związana z grami fabularnymi przynosi nowe spostrzeżenia na temat tego, jak ludzie bawią się i wspólnie konstruują i utrzymują znaczące światy.
Przejrzysty i przystępny sposób pisania Laycocka gwarantuje, że Dangerous Games będzie lekturą obowiązkową dla osób zainteresowanych religią, kulturą popularną i zachowaniami społecznymi, zarówno w klasie, jak i poza nią.
