Ocena:
Książka bada życie osobiste Marka Twaina w jego późniejszych latach, koncentrując się na relacjach, jakie miał z kobietami w swoim życiu, zwłaszcza ze swoją sekretarką Isabel Lyon i córką Jean Clemens. Recenzje wspominają o mieszance naukowego podejścia i stronniczej interpretacji, co prowadzi do różnych opinii na temat przedstawionych przez autora wydarzeń i postaci. Podczas gdy niektórzy chwalą dogłębne badania i nowe spostrzeżenia, inni krytykują brak obiektywizmu autora i mylący tytuł.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i dogłębna eksploracja życia osobistego i relacji Twaina
⬤ zapewnia nowy wgląd w jego charakter i dynamikę otaczających go kobiet
⬤ niektórzy uważają ją za szybką i wciągającą lekturę.
⬤ Krytykowana za stronniczość i wybiórcze przedstawianie informacji
⬤ poleganie na spekulacjach i brak obiektywizmu
⬤ mylący tytuł, który nie odzwierciedla dokładnie treści książki
⬤ niektórzy czytelnicy uznali, że brakuje w niej słynnego dowcipu i komentarzy Twaina.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Dangerous Intimacy: The Untold Story of Mark Twain's Final Years
Ostatnia faza życia Marka Twaina jest smutno znajoma: Okaleczony przez straty i tragedie, największy humorysta Ameryki pogrążył się w głębokiej i gorzkiej depresji. Jest to również błędne. Ta książka ukazuje ostatnie lata życia Twaina takimi, jakimi były naprawdę - przeżyte w cieniu oszustw i uprzedzeń, ale także w świetle niesłabnącej energii i entuzjazmu autora.
Dangerous Intimacy opowiada historię o tym, jak wkrótce po śmierci żony w 1904 roku, Twain cieszył się względami Isabel Lyon, swojej zalotnej - i wyrachowanej - sekretarki. Lyon desperacko chciała poślubić swojego szefa, który był prawie trzydzieści lat od niej starszy. Udało jej się wygnanie najmłodszej córki Twaina, Jean, która cierpiała na epilepsję. Z pomocą asystenta Twaina, Ralpha Ashcrofta, który oszukańczo uzyskał pełnomocnictwo nad finansami autora, Lyon prawie udało się przejąć całkowitą kontrolę nad życiem i majątkiem Twaina. Na szczęście Twain w porę rozpoznał intrygę, którą wokół niego uknuto. Tak pełna zwrotów akcji, że aż trudno w nią uwierzyć, historia ta staje się niezaprzeczalnie żywa w listach i pamiętnikach tych, którzy byli jej świadkami z pierwszej ręki: Katy, gosposi, Jeana, Lyona i innych, których charakterystyczne, spostrzegawcze, często zabawne głosy zabierają nas prosto do serca domu Clemensów.
Tak jak Twain uwolnił się od kłamstw, uprzedzeń i samooszukiwania się, które niemal zmieniły go w amerykańskiego Leara, tak Karen Lystra uwalnia ostatnią dekadę autora od stulecia popularnego niezrozumienia. W tej porywającej książce wreszcie widzimy, jak pod koniec życia ta amerykańska ikona odkryła głębokie pokrewieństwo ze swoim najmłodszym dzieckiem i kontynuowała eksplorację niepewnej równowagi miłości i bólu, która jest jednym ze znaków rozpoznawczych jego twórczości.
