Nie znaczy nic

Opinie czytelników

„Don't Mean Nothing” Susan O'Neill to zbiór opowiadań, który oferuje unikalne spojrzenie na wojnę w Wietnamie oczami pielęgniarki. Krytycy chwalą jej mistrzowskie opowiadanie historii i emocjonalną głębię narracji, która równoważy humor z surowymi realiami wojennych doświadczeń. Niektórzy czytelnicy mają jednak zastrzeżenia do wulgaryzmów i treści tematycznych, które odbierają im przyjemność z lektury. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest doceniana za przejmujące spostrzeżenia i kunszt literacki, choć nie wszyscy czytelnicy uznają ją za wciągającą.

Mistrzowska fabuła, pięknie napisana, uderzająca głębia emocjonalna, unikalna kobieca perspektywa na wojnę w Wietnamie, momenty humoru przeplatane patosem i silny rozwój postaci.

Niespójny ton z pewnymi wulgarnymi treściami, może nie spodobać się czytelnikom, którzy nie lubią wyraźnych tematów, niektórym trudno było utrzymać uwagę i może różnić się od tradycyjnych struktur opowiadań.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Mean Nothing

Zawartość książki:

W tym debiutanckim zbiorze beletrystyki - pierwszym autorstwa pielęgniarki, która służyła w Wietnamie - Susan O'Neill oferuje spojrzenie na wojnę z kobiecej perspektywy.

Historie te opowiadają o kobietach i mężczyznach, którzy służyli w trzech szpitalach bojowych w 1969 i 1970 roku. Są one ze sobą powiązane, zaludnione przez jednorazowe "gwiazdy" i powracające postacie, i dotyczą zarówno drobiazgów codziennego życia w czasie wojny, jak i większych, bardziej dalekosiężnych tematów - miłości i straty, wiary i rozpaczy, moralności, daremności, wojskowej idiosynkrazji, magii i kosztu duszy roku w szczególnym piekle wojny.

Opowiadania są czysto fikcyjne, ale luźno oparte na doświadczeniach autora i są przepełnione czarnym humorem i patosem.