Ocena:

Książka „Unbecoming a Priest and Becoming a Shepherd” autorstwa Anthony'ego Bartletta opisuje duchową podróż autora od jego trudnego dzieciństwa, poprzez doświadczenia w katolickim kapłaństwie, aż po późniejsze odejście z kapłaństwa i poszukiwanie nowej duchowej tożsamości. Książka porusza tematy wspólnoty, rozwoju osobistego i poszukiwania głębszej relacji z Bogiem. Wspomnienia są zarówno osobistą refleksją, jak i szerszym komentarzem na temat zmieniającej się natury duchowości w XX wieku.
Zalety:Czytelnicy doceniają szczerą i szczerą narrację, wciągający styl pisania i prowokujące do myślenia refleksje na temat relacji osobistych i wspólnotowych. Wspomnienia te stanowią wnikliwą eksplorację duchowości, tożsamości i złożoności porzucania tradycyjnych struktur religijnych. Oprócz tego umiejętne opowiadanie historii przez Bartlett zachęca czytelników do rozważenia własnych decyzji życiowych i duchowych podróży.
Wady:Niektórzy czytelnicy kwestionują ważność terminu „niegodny” w tytule, sugerując, że sugeruje on sprzeczność dotyczącą wiecznego kapłaństwa Bartletta. Ponadto, choć wielu uznało książkę za pouczającą, pojawiły się głosy krytyczne dotyczące tego, że nie jest ona powszechnie istotna poza osobami zaznajomionymi z kontekstem katolickim lub chrześcijańskim.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Unbecoming a Priest
Historia Tony'ego Bartletta jest ekscytująco odwrócona. Zamiast klasycznej narracji o nawróceniu, polegającej na ucieczce od świata, by poświęcić swoje życie Bogu, opowiada o ucieczce od upadającego porządku instytucjonalnego, by odkryć inne ja i nauczyć się być w świecie.
Niezwykła relacja z kluczowymi tematami seksualności, traumy, rewolucji i relacji, Unbecoming a Priest obejmuje epoki, klasy, kontynenty, miasta, wojny, kultowe postacie, duchowości, a przede wszystkim rozbieżne sposoby chrześcijańskiego bycia w świecie. Z Londynu do Rzymu, z Europy do Ameryki Łacińskiej, podróżując z wyjątkowymi pielgrzymami, takimi jak Matka Teresa, Pedro Casaldaliga, Carlo Carretto, jest to historia bólu i bałaganu, która ostatecznie staje się radością, życiem i sensem. Subtelnie, ale z pewnością, podróż jest również inspirowana Ewangelią, w której postać Jezusa przyjmuje prowokacyjną, anarchiczną rolę, pomagając w obalaniu klisz i systemów ofiarnych.
Nieuchronnie stawką jest znaczenie samego kapłaństwa, albo podtrzymywanie wiecznego porządku pośród narastającego kryzysu historii, albo poszukiwanie wraz z innymi zarodków autentycznego nowego ludzkiego stawania się i nadziei. Oto nieunikniony dramat i współczesna prawda o tym, że nie można zostać księdzem.