Nie pytaj mnie, skąd jestem

Opinie czytelników

Don't Ask Me Where I'm From to fascynująca powieść dla młodzieży, która porusza tematy rasy, tożsamości i doświadczeń imigrantów poprzez postać Liliany. Książka trafia do szerokiego grona odbiorców, od nastolatków po dorosłych, i wywołuje silne reakcje emocjonalne. Porusza istotne kwestie społeczne, w szczególności skupiając się na wyzwaniach stojących przed latynoską młodzieżą w przeważnie białych środowiskach edukacyjnych.

Historia jest wciągająca, z dobrze rozwiniętymi postaciami i wiarygodną bohaterką, Lilianą. Skutecznie porusza ważne tematy, takie jak systemowy rasizm, tożsamość kulturowa i doświadczenia imigrantów. Wielu czytelników uznało ją za wiarygodną, mocną i prowokującą do myślenia, dzięki czemu jest ona odpowiednia zarówno dla młodych dorosłych, jak i dorosłych. Styl pisania autentycznie oddaje głos nastolatków, a książka jest chwalona za to, że jest zarówno zabawna, jak i edukacyjna.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że historia zaczyna się powoli i że są momenty, w których narracja staje się zagracona wątkami pobocznymi, co może odwracać uwagę od głównej fabuły. Wspomniano również o pośpiesznych wnioskach i niektórych decyzjach postaci, które wydawały się nierealistyczne. Ponadto ciężkie tematy mogą wymagać od czytelników podejścia do książki w małych dawkach.

(na podstawie 65 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Ask Me Where I'm from

Zawartość książki:

"Zabawna, spostrzegawcza i bardzo potrzebna książka opowiadająca bardzo potrzebną historię". --Celeste Ng, autorka bestsellera New York Timesa Little Fires Everywhere.

"Napisana z humorem i wdziękiem, z intymnością i empatią, Don't Ask Me Where I'm From to idealna powieść o dorastaniu dla naszych czasów." --Matt Mendez, autor Barely Missing Everything i Twitching Heart

Liliana Cruz, Amerykanka latynoskiego pochodzenia w pierwszym pokoleniu, robi wszystko, co w jej mocy, aby dopasować się do swojej nowej, prawie całkowicie białej szkoły. Ale kiedy rodzinne sekrety wychodzą na jaw, a rasizm w szkole narasta, musi zdecydować, w co wierzy i zająć stanowisko.

Liliana Cruz uderza w ścianę - a raczej w ściany.

Jest mur, który postawiła jej mama, odkąd ojciec Liliany odszedł - znowu.

Jest mur, który oddziela zróżnicowaną bostońską dzielnicę Liliany od Westburga, zamożnego - i białego - podmiejskiego liceum, do którego właśnie została przyjęta.

Jest też mur, który Liliana tworzy w sobie, ponieważ aby przetrwać w Westburgu, nie może po prostu się rozjaśnić, musi się wybielić.

Co z tego, że zmieni imię? Co z tego, że zmieni sposób mówienia? Co z tego, że inaczej postrzega swoją okolicę? Ale wtedy światło rzuca się na kilka trudnych prawd: To nie jest tak, że jej ojciec nie chce wrócić do domu - on nie może... a cała jej rodzina jest zagrożona. A kiedy napięcia na tle rasowym w szkole sięgają zenitu, dzielące mury wydają się nie do pokonania.

Ale mur nie zawsze jest barierą. Może być fundamentem czegoś lepszego. Liliana musi dokonać wyboru: Wykorzystać ten fundament jako platformę do mówienia swojej prawdy lub zaryzykować rozpadnięcie się pod jego ciężarem.