Nie ma jednego rozmiaru dla wszystkich: Organizacja, polityka i ruch pracowniczy w nowej erze gospodarczej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

No One Size Fits All: Worker Organization, Policy, and Movement in a New Economic Age

Zawartość książki:

Pracownicy i ich organizacje stoją dziś w obliczu ogromnych przeszkód. Korporacje mają ogromną władzę, nie tylko na rynku, ale także w polityce, co przez wiele lat skutecznie blokowało aktualizację przestarzałych przepisów regulujących stosunki pracy. Zamiast tego związki zawodowe były poddawane ciągłym atakom na poziomie stanowym i rosnącej wrogości ze strony Sądu Najwyższego USA. Związki zawodowe straciły podstawową ochronę, którą kiedyś zapewniał im system prawny, przez co organizowanie się, negocjacje i strajki stały się coraz trudniejsze. Czarnoskórzy pracownicy nadal borykają się z trwającym od dziesięcioleci kryzysem zatrudnienia, charakteryzującym się nieproporcjonalnie wysokim bezrobociem (w porównaniu z białymi pracownikami) i niską jakością pracy. Pracownicy-imigranci o różnym statusie odczuwają zagrożenie ze strony wykluczającej polityki imigracyjnej i nasilonej ksenofobicznej retoryki płynącej z najwyższych szczebli amerykańskiego rządu.

Podobnie jak w przypadku organizowania się pracowników w Stanach Zjednoczonych przed zawarciem umowy New Deal, organizacje pod koniec XX i na początku XXI wieku starały się znaleźć dźwignię w coraz bardziej wrogim środowisku gospodarczym, politycznym i prawnym. Pomimo ogromnych przeszkód, niniejszy tom pokazuje, że żywe, kreatywne eksperymenty nigdy się nie skończyły. Zamiast nowych regulacji federalnych, krajowe związki zawodowe sektora publicznego i prywatnego oraz lokalne oddziały aktywnie wypróbowują nowe podejścia, które łączą organizację z mechanizmami wspierającymi negocjacje. Podwoiły one wysiłki w zakresie polityki wyborczej i kreatywnej walki politycznej w celu podniesienia standardów i ułatwienia organizacji, z bezprecedensowym naciskiem na pracowników o niskich płacach. Nawiązali bliższe, bardziej równe partnerstwa z organizacjami społecznymi niż kiedykolwiek wcześniej. Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia.

Pojawiają się również nowe modele organizacyjne. Eksperymenty te, obejmujące centra pracownicze i to, co niektórzy nazywają grupami "alt labour", różnią się od tradycyjnych związków zawodowych na wiele sposobów. Ich celem jest reprezentowanie pracowników i ich interesów w miejscu pracy, ale zazwyczaj nie działają one w ramach regulowanej przez rząd konstrukcji negocjacji zbiorowych New Deal.