Nie etykietuj mnie: Niezwykła rozmowa na podzielone czasy

Opinie czytelników

Książka przedstawia ważne tematy dotyczące rozmowy i pokonywania podziałów, ale styl pisania i organizacja otrzymały mieszane recenzje. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za wnikliwą i humorystyczną, inni krytykowali ją za to, że jest trudna w czytaniu i zbyt kapryśna, szczególnie ze względu na częste interakcje autorki z jej psem.

Wielu czytelników doceniło wnikliwą treść, humor i zdolność książki do prowokowania do myślenia na poważne tematy. Autorkę chwalono za uczynienie trudnych rozmów bardziej przystępnymi i za emocjonalną głębię jej narracji. Niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i transformującą, sugerując, że jest to niezbędna lektura do zrozumienia różnych punktów widzenia.

Krytycy wskazali, że styl pisania nie był odpowiedni dla wszystkich, a niektórzy uznali rozmowy z psem za rozpraszające i niedojrzałe. W kilku recenzjach wspomniano, że organizacja książki mogłaby zostać poprawiona, przez co czasami trudno ją śledzić. Dodatkowo, niektórzy czytelnicy uważali, że polityczne uprzedzenia autora podważały ogólne przesłanie, prowadząc do rozczarowania.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Label Me: An Unusual Conversation for Divided Times

Zawartość książki:

Wyjątkowa rozmowa o różnorodności, bigoterii i naszym wspólnym człowieczeństwie, prowadzona przez autora bestsellerów New York Timesa, laureata nagrody Oprah „Chutzpah” i założyciela Moral Courage Project.

W Stanach Zjednoczonych niezgoda osiągnęła poziom alarmowy. Uprzejmość nie jest powodem do naprawy naszych żrących przepaści. Jest nim różnorodność.

Don't Label Me pokazuje, że założycielskim geniuszem Ameryki jest różnorodność myśli. Dlatego też działacze na rzecz sprawiedliwości społecznej nie wygrają, etykietując tych, którzy się z nimi nie zgadzają. W czasach, gdy mniejszości szybko stają się większością, prawdziwie nowa Ameryka wymaga nowego sposobu wyróżniania się.

Oto Irshad Manji i jej pies, Lily. Wychowana w przekonaniu, że psy są złe, Manji przezwyciężyła swój strach przed „innymi”, aby adoptować Lily. Dostała więcej, niż się spodziewała. Wbrew swojej etykiecie starego, niewidomego psa, Lily angażuje Manji w łamiącą tabu rozmowę o tożsamości, władzy i polityce. Są zadziorni. Są zabawni. A pracując nad wzajemnymi wyzwaniami, ujawniają, jak otworzyć serca przeciwników w imię trwałego postępu. Czytelnicy spragnieni konkretnych wskazówek będą zachwyceni.

Pełna spostrzeżeń z epigenetyki i epistemologii, okraszona lekcjami Bruce'a Lee, Bena Franklina i Audre Lorde, przerywana opowieściami o własnych doświadczeniach Manji jako uchodźcy z Afryki, muzułmańskiego imigranta do USA i profesora moralnej odwagi, Don't Label Me sprawia, że różnorodność znów jest wielka.