Ocena:

Książka zawiera bogato ilustrowany opis Nerona i epoki Nerona, chwalony za prezentację i zawartość informacyjną. Jednak spotyka się z krytyką za sceptycyzm wobec starożytnych źródeł, który niektórzy mogą uznać za przesadny.
Zalety:⬤ Wspaniałe ilustracje
⬤ dobrze zbadany i pouczający tekst
⬤ dobre źródło do znalezienia odniesień
⬤ cenne dla zrozumienia rzymskiej sztuki i architektury
⬤ doskonały towarzysz wystawy British Museum.
⬤ zbyt sceptyczne podejście do starożytnych źródeł
⬤ niektórzy mogą uznać styl pisania za wyzwanie
⬤ postrzegany brak głębi w analizie historycznej w porównaniu z niektórymi oczekiwaniami.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Nero: The Man Behind the Myth
Neron (panujący w latach 54-68 n.e.), jedna z najbardziej znanych i jednocześnie najbardziej niesławnych postaci w historii Rzymu, jest zwykle charakteryzowany jako despotyczny i nieskuteczny cesarz, władca, który przysłowiowo "bawił się, gdy Rzym płonął". Jednak, jak pokazują nowe badania, reputacja ta jest surowo redukcyjna i została starannie stworzona w starożytności przez wrogich elitarnych autorów, którzy wyobrażali sobie inną formę rządów, bardziej uwzględniającą wymagania ich własnej klasy społecznej i politycznej.
Niniejsza publikacja przywraca równowagę i zapewnia bardziej zniuansowaną interpretację rządów Nerona i ówczesnego społeczeństwa rzymskiego, odzwierciedlając tradycyjne postrzeganie jego rządów i ujawniając znaczące zewnętrzne i wewnętrzne wyzwania, z którymi musiał się zmagać szesnastoletni spadkobierca rzymskiego imperium.
Rządy Nerona przypadły na długi okres transformacji i głębokich zmian społecznych i gospodarczych. Imperium rozwijało się szybko w poprzednich stuleciach, a zadziwiająca era pokoju i dobrobytu nastąpiła po wprowadzeniu rządów jednego człowieka po dziesięcioleciach krwawej wojny domowej pod rządami pradziadka Nerona, Augusta. Jednak instytucje polityczne i mentalność elit powoli dostosowywały się do wynikającego z tego wzrostu liczby byłych outsiderów, ludzi z prowincji i uwolnionych niewolników.
Książka szczegółowo analizuje wynikające z tego napięcia i trudną rolę rodziny Nerona w ich ramach. Potężne jednostki, wśród nich wiele kobiet, w tym matka Nerona Agrypina oraz jego wychowawca i doradca Seneka, ożywają na tle tych czasów, kiedy różne frakcje dworskie próbowały manipulować młodym władcą. Jednocześnie intrygujące dowody - bazgroły i graffiti - z Rzymu, Pompejów i innych miast Wezuwiusza dają głos często bardzo różnym postawom zwykłych ludzi, całkowicie ignorowanym przez starożytne źródła literackie.
Oprócz tych wewnętrznych wyzwań, Neron odziedziczył wielki konflikt z rywalizującą potęgą Partów i niepokoje na nowo podbitych terytoriach, w tym w Brytanii. Książka analizuje jego wojskową i dyplomatyczną reakcję oraz potężny język wizualny - często lekceważony - który przedstawiał go jako odnoszącego sukcesy młodego przywódcę wojskowego w całym imperium. Reformy administracyjne i podatkowe zakończyły się "populistyczną" polityką, w której entuzjastycznie przyjął możliwości oferowane przez publiczne rozrywki (cyrk, arena i teatr), aby komunikować się bezpośrednio ze swoimi poddanymi i prezentować bardziej bezpośrednią, charyzmatyczną formę rządów. Jednak jego wielkie projekty budowlane i upiększanie stolicy zostały zniwelowane przez poważne klęski żywiołowe i niszczycielski pożar Rzymu.
Popularny wśród zwykłych ludzi do samego końca, Neron nie mógł pogodzić wewnętrznych sprzeczności pryncypatu, systemu politycznego wprowadzonego przez Augusta. Wrogie segmenty elity stały za buntami wojskowymi w 68 r. n.e., które szybko odsunęły Nerona od władzy. Jego wymuszone samobójstwo zakończyło rządy pierwszej rzymskiej dynastii cesarskiej, Julio-Klaudiuszy. Późniejsze zniesławienie jego pamięci oraz usunięcie i zbezczeszczenie jego wizerunku są trwałym, ale mylącym dziedzictwem, które pozostawia fascynujące rządy do ponownego zbadania.