Keats's Negative Capability: New Origins and Afterlives
Pod koniec grudnia 1817 roku, próbując określić, "jaka cecha składa się na człowieka sukcesu, zwłaszcza w literaturze", John Keats ukuł termin "negatywna zdolność", który określił jako "bycie w niepewności, tajemnicach, wątpliwościach, bez irytującego sięgania po fakty i rozum". Od tego czasu.
Od tego czasu negatywna zdolność nadal kształtuje oceny i reakcje na twórczość Keatsa, a także pojawia się w innych kontekstach, od współczesnej poezji po punk rock. Eseje zebrane w tym tomie, traktowane jako całość, opisują część historii negatywnej zdolności, a także.
Proponują nowe modele i kierunki dla jego przyszłości w dyskursie naukowym i popularnym. Książka nie proponuje konkretnego rozumienia negatywnej zdolności spośród wielu opcji (radykalna empatia, unicestwienie siebie, filozoficzny sceptycyzm, celebracja dwuznaczności) jako ostatecznego słowa.
Książka uwzględnia raczej wielowymiarowość negatywnej zdolności. Eseje traktują o związku negatywnej zdolności z takimi tematami jak bożonarodzeniowa pantomima, psychoanaliza, buddyzm zen, dziewiętnastowieczna medycyna i trylogia "His Dark Materials" Philipa Pullmana. Opisując.
"Charakter poetycki" Keatsa zauważa, że "cieszy się światłem i cieniem; żyje w porywach, czy to faul czy fair, wysoko czy nisko, bogaty czy biedny, podły czy wzniosły". Ta książka również rozkoszuje się taką różnorodnością.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)