Neandertalczycy w jaskini Platona - relatywistyczne podejście do ewolucji kulturowej

Opinie czytelników

Książka „Neandertalczycy w jaskini Platona” autorstwa George'a F. Steinera bada ewolucję kulturową, podkreślając znaczące przesunięcie ludzkiej adaptacji z wpływów biologicznych na wpływy kulturowe w ciągu ostatnich 60 000 lat. Omawia implikacje tej zmiany poprzez różne soczewki, w tym anatomiczną, behawioralną i poznawczą nowoczesność, i podkreśla znaczenie neotenii i nisz kulturowych w rozwoju człowieka.

Książka jest kompleksowa, dobrze zbadana i przedstawia nowatorskie spojrzenie na ewolucję kulturową. Jest szczególnie cenna dla profesjonalistów z antropologii i dziedzin pokrewnych, zapewniając głębię i przejrzystość. Czytelnicy doceniają jej wymagającą treść i sposób, w jaki zachęca do krytycznego myślenia o interakcjach kulturowych i biologicznych.

Zauważono, że książka jest trudna i wymaga koncentracji, co czyni ją potencjalnie trudną dla zwykłych czytelników lub osób niezaznajomionych z terminologią naukową. Jej złożona natura może zniechęcić niektórych czytelników, którzy wolą łatwiejsze w odbiorze materiały.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Neanderthals in Platos Cave - A Relativistic Approach to Cultural Evolution

Zawartość książki:

Teoria podwójnego dziedziczenia (DIT) uznaje fakt, że przez ostatnie 50 tysiącleci ewolucja kulturowa miała znaczący wpływ na naszą anatomię, zachowanie i poznanie.

Niestety, uznając „skumulowaną ewolucję kulturową” za „naturalny wybór” wszystkich poznawczo nowoczesnych ludzi, DIT sugeruje, że innowacje technologiczne są wskaźnikiem postępu, a „zapadanie” innowacji staje się „celem” ewolucji kulturowej. Osiąga się to poprzez rozwój pewnego stopnia złożoności społecznej, w którym tendencyjne kopiowanie modeli kulturowych staje się techniką transmisji kulturowej.

Małe i odizolowane populacje są zatem „skazane na zagładę”, a „model bieżni” zaczyna działać, w którym brak siły demograficznej skutkuje upośledzonym społecznym uczeniem się i utratą/niewiernością w kopiowaniu. Jednak literatura antropologiczna dokumentuje małe i odizolowane grupy, które - pomimo tych „ułomności” - rozwinęły skomplikowane sieci wymiany.