Ocena:
Książka oferuje interesujący wgląd w związek Guntera Grassa z Gdańskiem i jego kontekst historyczny, ale nie dostarcza istotnych informacji na temat obozu koncentracyjnego Stutthof. Jej wysoka cena i ograniczona zawartość sprawiają, że jest to słaba pozycja dla czytelników poszukujących wyczerpujących materiałów na ten temat.
Zalety:Wnikliwy tekst o powiązaniach Guntera Grassa z Gdańskiem; trochę cennego kontekstu historycznego.
Wady:⬤ Zawyżona cena w stosunku do ograniczonej zawartości (tylko 136 stron o samym Stutthofie)
⬤ znaczny nacisk na historię Gdańska, a nie obozu koncentracyjnego
⬤ brak kompleksowego materiału na temat Stutthofu.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
A Nazi Camp Near Danzig: Perspectives on Shame and on the Holocaust from Stutthof
W rozległej sieci nazistowskich obozów, Stutthof może być najmniej znany poza Polską. Niniejsza książka jest pierwszą publikacją naukową w języku angielskim, która przełamuje milczenie na temat Stutthofu, gdzie internowano 120 000 osób, a co najmniej 65 000 zginęło.
Książka A Nazi Camp Near Danzig zawiera przegląd historii Stutthofu. Bada również znaczenie Gdańska w promowaniu kultu niemieckiego nacjonalizmu, który doprowadził do powstania Stutthofu i który ukształtował jego późniejszy rozwój w 1942 r. w obóz koncentracyjny z pełnymi zasobami nazistowskiej Rzeszy.
Książka pokazuje, w jaki sposób Gdańsk, powszechnie utożsamiany z miastem, w którym rozpoczęła się II wojna światowa, stał się pod rządami Alberta Forstera, wybranego przez Hitlera gauleitera, "awangardą Niemiec na wschodzie", a dzięki swojej spornej historii, miastem plakatowym Trzeciej Rzeszy. Zastanawia się nad faktem, że Gdańsk był wystarczająco blisko, aby zaopatrywać Stutthof zarówno w więźniów - początkowo miejscowych Polaków i Żydów - jak i miejscowych ludzi do pracy w SS.
W całym studium Ruth Schwertfeger opiera się na historiach Danzigera i laureata Nagrody Nobla Gntera Grassa, aby rozważyć mroczne realia niemieckiego nacjonalizmu, których nawet żywe obrazy i dowcip Grassa nie są w stanie zamaskować. Schwertfeger pokazuje, jak niemiecki nacjonalizm stał się bardziej zabójczy dla wszystkich więźniów, zwłaszcza po lecie 1944 roku, kiedy tysiące żydowskich kobiet zmarło w obozie Stutthof lub zginęło w "marszach śmierci" po styczniu 1945 roku. Schwertfeger wykorzystuje źródła archiwalne i literackie, a także wspomnienia, aby pozwolić przemówić głosom ofiar.
Ich świadectwa zestawione są z usprawiedliwieniami sprawców. Książka z powodzeniem dowodzi, że ostatecznie Stutthof był nie mniej śmiercionośny niż inne obozy III Rzeszy, nawet jeśli był i pozostaje mniej znany.
