Ocena:

„Nauka, wiara i społeczeństwo” Michaela Polanyi'ego to dogłębna eksploracja filozofii nauki, zagłębiająca się we wzajemne oddziaływanie sumienia, intuicji i konieczności wolności w dążeniach naukowych. Napisana w odpowiedzi na wyzwania stawiane przez reżimy totalitarne, Polanyi opowiada się za bardziej humanistycznym spojrzeniem na naukę, podkreślając jej twórcze aspekty oraz znaczenie wspólnoty i tradycji w dążeniu do prawdy.
Zalety:Książka oferuje głęboki wgląd w proces naukowy, podważa koncepcję nauki jako czysto obiektywnej i podkreśla rolę intuicji i kreatywności. Autorytet Polanyiego jako naukowca i jego wciągający styl pisania przyczyniają się do jej wpływu. Praca jest aktualna i istotna, służąc jako krytyka współczesnych postaw wobec nauki, które odrzucają jej ludzkie elementy.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać część filozofii za przestarzałą lub zbyt abstrakcyjną. Skupienie się na duchowym wymiarze nauki może nie współgrać ze wszystkimi odbiorcami i może istnieć poczucie, że poglądy Polanyiego nie w pełni angażują się w przeciwne perspektywy w filozofii nauki, które pojawiły się od jego czasów.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Science, Faith and Society
W swojej trosce o naukę jako zasadniczo ludzkie przedsięwzięcie, Science, Faith and Society wnosi oryginalny i ambitny wkład w filozofię nauki.
Po ukazaniu się w 1946 roku książka szybko stała się przedmiotem kontrowersji. Polanyi stara się pokazać, że nauka musi być rozumiana jako wspólnota badaczy, których łączy wspólna wiara; nauka, jak argumentuje, nie jest wykorzystaniem „metody naukowej”, ale raczej polega na dyscyplinie narzuconej sobie przez naukowców w interesie odkrycia obiektywnej, bezosobowej prawdy.
To, że taka prawda istnieje i można ją znaleźć, jest częścią wiary naukowców. Polanyi utrzymuje, że zarówno autorytaryzm, jak i sceptycyzm, atakując tę wiarę, atakują samą naukę.