Nauczanie stosunków indyjsko-pakistańskich: Postawy, praktyki i sprawczość nauczycieli

Oryginalny tytuł:

Teaching India-Pakistan Relations: Teachers' Attitudes, Practices and Agency

Zawartość książki:

Badanie tego, jak napięte relacje między Indiami i Pakistanem są nauczane uczniów w obu krajach. Rywalizacja między Indiami a Pakistanem rozpoczęła się wraz z wycofaniem się Brytyjczyków z Imperium Brytyjsko-Indyjskiego w 1947 r.

i nagłym podziałem Indii zaraz potem. Siedemdziesiąt pięć lat później nadal jest ona silna. Chociaż kraje te łączy długa historia i znaczne pokrewieństwo społeczno-kulturowe, stosunki od czasu rozbioru naznaczone były trzema wojnami, ciągłymi potyczkami granicznymi i głęboką nieufnością, która przenika oba społeczeństwa.

W każdym z nich nauczanie o tych relacjach ma znaczenie polityczne i kulturowe, a badania pokazują, że programy nauczania były celowo wykorzystywane do kształtowania zrozumienia nowych pokoleń. Niniejsza książka bada postawy i decyzje pedagogiczne nauczycieli w Indiach i Pakistanie podczas nauczania o stosunkach indyjsko-pakistańskich.

Umieszczając nauczycieli w kontekście zreformowanych podręczników i programów nauczania w obu krajach, które wyraźnie opowiadają się za krytycznym myśleniem i spójnością społeczną, Kusha Anand bada, w jakim stopniu nauczyciele wprowadzili te zmiany w swoich klasach. Stwierdza, że choć poczyniono postępy w kierunku osiągnięcia wyznaczonych celów, nauczyciele w obu krajach stoją w obliczu presji ze strony interesów szkoły i państwa i często tracą okazję do angażowania się w różne perspektywy i stereotypy w swoich klasach.