
„Natura, w powszechnym znaczeniu, odnosi się do esencji niezmienionych przez człowieka: przestrzeni, powietrza, rzeki, liścia.”
-Ralph Waldo Emerson.
Natura (1836) została pierwotnie napisana przez Ralpha Waldo Emersona jako długi esej, w którym zaczął odrywać się od tradycyjnego myślenia religijnego i społecznego oraz sformułował idee i przekonania, które były podstawą filozofii transcendentalizmu. W eseju tym Emerson nakreślił swoje myślenie o fundamentalnym związku człowieka z naturą. Dla wielu innych intelektualistów w tamtym czasie jego idee były rewolucyjne, ponieważ porzucił popularne przekonanie, że ludzkość jest oddzielona od reszty świata przyrody i znajduje się ponad nią. W 1844 roku Emerson napisał i opublikował dwie kolejne serie esejów zatytułowanych „Natura”, w których implikacje tej zmiany zostały omówione bardziej szczegółowo.