Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Old Testament Narratives
Staroangielskie wiersze zawarte w tym tomie są jednymi z pierwszych przeróbek tekstów biblijnych w europejskim języku narodowym. Są one czymś więcej niż zwykłymi tłumaczeniami, przekształcają znane wątki w śmiałe, pomysłowe sposoby, od uwodzicielskiej pychy Szatana (antycypując Miltona), przez współczującą, ale tragiczną Ewę, Mojżesza jako upartego germańskiego wojownika-króla, po liryczną poezję natury w Azarias.
Niezależnie od tego, czy legendarny Caedmon był autorem któregokolwiek z wierszy w tym tomie, reprezentują one tradycyjny wiersz w całej jego żywotności. Trzy z nich przetrwały jako kolejne eposy w manuskrypcie w Bodleian Library w Oksfordzie. Pierwszy, staroangielski Genesis, opowiada historię biblijną od stworzenia i apokryficznego upadku aniołów do ofiary Izaaka.
Abraham wyłania się jako centralna postać zmagająca się z wygnaniem w kierunku trwałego przymierza z Bogiem. Drugi, Exodus, podąża za Mojżeszem, który wyprowadza naród hebrajski z niewoli egipskiej i przeprawia się przez Morze Czerwone. Zarówno Abraham, jak i Mojżesz zostają przekształceni w bohaterów wojennych na wzór anglosaski. Ostatni z triady, Daniel, opowiada o próbach narodu żydowskiego na babilońskim wygnaniu aż do uczty Belshazzara. Azarias, ostatni wiersz w tym tomie (znaleziony w rękopisie z katedry w Exeter), opowiada o apokryficznym epizodzie trzech młodzieńców w piecu Nabuchodonozora.