Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Narrative in the Anthropocene
W Narracji w antropocenie Erin James stawia dwa uzupełniające się pytania: Czego narracja może nas nauczyć o naszej obecnej epoce geologicznej, zdefiniowanej i naznaczonej nieodwołalną działalnością człowieka na geologię i ekosystemy Ziemi? oraz Czego nasza obecna epoka geologiczna może nas nauczyć o narracji? Czerpiąc z szerokiej gamy źródeł - w tym Mansfield Park Jane Austen, zbiorowej biografii Marii Popovej Figuring, powieści graficznej Richarda McGuire'a Here, spekulatywnej fikcji rdzennej i afrofuturystycznej i wielu innych - James argumentuje, że bogatsze zrozumienie form i funkcji narracji w antropocenie zapewnia nam bezcenny wgląd w to, jak historie kształtują nasz świat.
Jednocześnie twierdzi, że antropocen zmienia samą naturę narracji. Poprzez eksplorację tych tematów James kładzie podwaliny pod „antropoceniczną teorię narracji”, wprowadzając nowe sposoby czytania narracji w antropocenie; nowe kategorie narracyjnego czasu, przestrzeni, narracji i narracyjności; oraz nową definicję samej narracji jako narzędzia poznawczego i retorycznego do celowego budowania świata.
