Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest naukowym, ale przystępnym badaniem walki Fettermana, dostarczającym nowych spostrzeżeń i korygującym błędne przekonania na temat bitwy. Podkreśla strategiczne zdolności wojowników rdzennych Amerykanów i zawiera relacje naocznych świadków, dzięki czemu jest cennym źródłem zarówno dla studentów, jak i entuzjastów historii. Książka jest chwalona za dogłębność badań i wciągającą narrację, oferując jednocześnie krytyczne spojrzenie na popularne mity otaczające to wydarzenie.
Zalety:⬤ Naukowo i skrupulatnie zbadana.
⬤ Przystępny język dla nie-akademików.
⬤ Obala popularne błędne przekonania za pomocą dowodów.
⬤ Wiarygodnie i krytycznie przedstawia świadectwa Indian.
⬤ Cenna dla studentów i naukowców.
⬤ Wciągająca narracja i dobrze zorganizowana struktura.
⬤ Polecana dla odwiedzających historyczne miejsca bitew.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali brak obszernych komentarzy wojowników za ograniczający.
⬤ Pragnienie bardziej szczegółowej eksploracji w niektórych obszarach.
⬤ Odwoływanie się do notatek może stać się nużące dla niektórych czytelników literatury faktu.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Eyewitness to the Fetterman Fight: Indian Views
Zawartość książki:
Walka Fettermana należy do najbardziej miażdżących porażek poniesionych przez armię amerykańską na XIX-wiecznym Zachodzie. 21 grudnia 1866 roku - podczas wojny Czerwonej Chmury (1866-1868) - dobrze zorganizowane siły od 1500 do 2000 wojowników Oglala Lakota, Północnych Czejenów i Arapaho unicestwiły oddział siedemdziesięciu dziewięciu żołnierzy piechoty i kawalerii - w tym kapitana Williama Judda Fettermana - oraz dwóch cywilnych kontrahentów. Ze względu na brak ocalałych po stronie amerykańskiej, jedyne relacje naocznych świadków bitwy pochodziły od Lakotów i Czejenów. W książce Eyewitness to the Fetterman Fight wielokrotnie nagradzany historyk John H. Monnett przedstawia te rdzenne poglądy, zaczerpnięte z wcześniej opublikowanych źródeł, a także nowo odkrytych wywiadów z wojownikami i przywódcami Oglala i Czejenów.
Uzupełnione dowodami archeologicznymi, narracje te uzupełniają historyczne zrozumienie Wojny Czerwonej Chmury. Zmiany klimatyczne w połowie XIX wieku sprawiły, że bogaty w surowce Powder River Country w dzisiejszym Wyoming stawał się coraz ważniejszy dla Indian Równin. W tym samym czasie odkrycie złota w Montanie zachęciło poszukiwaczy do przejeżdżania przez region Powder River w drodze na północ, więc armia amerykańska zaczęła budować nowe forty wzdłuż Bozeman Trail. W wyniku konfliktu Lakotowie i Czejenowie bronili swoich terenów łowieckich i szlaków handlowych.
Tradycyjne historie zrzucały winę za porażkę i śmierć Fettermana w 1866 r. na jego niekompetentne przywództwo - a tym samym sugerowały, że sojusz indiański odniósł sukces tylko z powodu osobistych niepowodzeń Fettermana. Źródła Monnetta malują inny obraz. Narracje takie jak te pochodzące od wojownika Miniconjou Lakota, Białego Byka, sugerują, że działania Fettermana nie były postrzegane jako pochopne lub naganne, aż do momentu, gdy stały się faktem. Jego ludzie nie uciekli z pola bitwy w panice. Raczej walczyli dzielnie do końca. Indianie, ze swojej strony, wykorzystali swoją znajomość terenu do starannego zaplanowania i przeprowadzenia zasadzki, co zapewniło im zwycięstwo.
Kluczowe dla zrozumienia niuansów strategii i taktyki Indian z równin, narracje z pierwszej ręki w Eyewitness to the Fetterman Fight ujawniają prawdziwą naturę tego tubylczego zwycięstwa nad regularną armią.
