Nanaville: Przygody z rodzicielstwem

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Nanaville” Anny Quindlen to szczera refleksja na temat radości i wyzwań związanych z byciem dziadkiem. Książka przepełniona jest humorem, osobistymi anegdotami i wnikliwymi poradami, dzięki czemu jest to odpowiednia lektura dla tych, którzy wkraczają w rolę dziadka. Czytelnicy doceniają wyważone spojrzenie Quindlen na miłość, wsparcie i znaczenie znajomości własnych granic w dynamice rodziny.

Książka jest dobrze napisana, humorystyczna i głęboko wzruszająca. Czytelnicy doceniają osobiste anegdoty i przydatne spostrzeżenia dotyczące rodzicielstwa dziadków. Wielu uznało rady Quindlen dotyczące utrzymania dynamiki rodziny i relacji za cenne. Ton książki jest ciepły i zachęcający, dzięki czemu czyta się ją z przyjemnością. Książka została opisana jako świetny prezent dla nowych dziadków, promujący głębsze zrozumienie ich roli.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za nieco kaznodziejską i mniej przystępną, szczególnie dla tych, którzy nie identyfikują się ze stylem życia lub pochodzeniem Quindlen. W kilku recenzjach wspomniano o kwestiach związanych z fizycznym stanem książki, takich jak rozmazane strony lub stan, w którym nie nadaje się ona na prezent. Co więcej, nie wszyscy użytkownicy uważali, że treść ma uniwersalne zastosowanie dla wszystkich rodzajów dziadków.

(na podstawie 132 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nanaville: Adventures in Grandparenting

Zawartość książki:

NEW YORK TIMES BESTSELLER - Idealny prezent dla świeżo upieczonych rodziców i dziadków na Dzień Matki: pełna mądrości, dowcipu i wnikliwości książka celebrująca miłość i radość z bycia babcią, autorstwa nagrodzonej Pulitzerem felietonistki i autorki bestsellerów nr 1.

"Ta czuła książka powinna być obowiązkową lekturą dla dziadków na całym świecie." - Booklist (recenzja z gwiazdką).

"Zmieniam mu pieluchę, on kopie i narzeka, jego wyczerpany ojciec poszedł do kuchni po szklankę wody, jego wyczerpana matka leży na kanapie. Waży niewiele więcej niż duży worek mąki, a mimo to zniszczył salon: pieluszki na krześle, poduszka do karmienia na kanapie, fotelik samochodowy, wózek. Nikt nie dba o porządek, on jest naszym porządkiem, kręcimy się wokół niego. I kiedy próbuję dostać się do zagnieceń jego ud za pomocą chusteczki, patrzę na jego, bądźmy szczerzy, w dużej mierze bezkształtną twarz i nie skupione oczy i zakochuję się w nim. Spoglądam na niego i myślę: no cóż, to załatwione, zrobię dla ciebie wszystko, dopóki oboje będziemy żyć, świat bez końca, amen".

Zanim jeszcze istniały blogi, Anna Quindlen stała się autorką piszącą o radościach i wyzwaniach związanych z rodziną, macierzyństwem i współczesnym życiem w swojej ogólnokrajowej kolumnie. Teraz robi kolejny krok i staje się w pełni babcią na stronach tej żywej, pięknej i poruszającej książki o byciu babcią. Quindlen oferuje przemyślane i wymowne spostrzeżenia na temat swojej nowej roli, już nie matki i decydenta, ale drugorzędnej postaci i wsparcia dla rodziców swojego wnuka. Pisze: „Tam, gdzie kiedyś prowadziłam, muszę nauczyć się podążać”. W końcu bliski przyjaciel dostarcza słów, według których można żyć: „Pytali cię? „.

Szczery, zabawny, szczery i pouczający, wyjątkowy głos Quindlen nigdy nie był ostrzejszy ani cieplejszy. Z tymi samymi spostrzeżeniami, które wniosła do macierzyństwa w Living Out Loud i do starzenia się w Lots of Candles, Plenty of Cake, ta nowa nana wykorzystuje swoje własne doświadczenia, aby oświetlić te wielu innych.

Pochwała dla Nanaville

„Dowcipna i przemyślana... Nanaville serwuje wystarczająco dużo żywych anegdot i świeżych spostrzeżeń - o dzieciństwie, o rodzicielstwie, o rodzicielstwie dziadków i o życiu - aby uczynić z niej satysfakcjonującą lekturę."-- The New York Times.

„Klasyczna, słodko-gorzka Quindlen (...). Jej zdumienie widząc, jak jej najstarsze dziecko dorasta do nowej roli, jest urocze i poruszające.... Najlepszymi częściami Nanaville są urocze winietki przedstawiające samotny czas Quindlen z jej wnukiem."--NPR.