Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Belongings
Podobnie jak twórczość europejskich poetów, którzy go inspirowali, poezja Davida Constantine'a opiera się na głęboko humanitarnej wizji świata. Tytuł jego jedenastego zbioru, Belongings, sygnalizuje, że są to wiersze dotyczące zarówno naszego posiadania, jak i tego, co nas posiada.
Wśród wielu innych słów związanych z przynależnością, wiersze czerpią z poczucia naszych „współrzędnych” - czegoś w rodzaju wschodów i północy, które dają odniesienie do mapy - jak można triangulować życie. Wiersze pytają: Gdzie przynależysz? I pamiętaj również o wrogim: Nie należysz tutaj. Wracaj tam, gdzie twoje miejsce.
Wiele, być może wszystkie, wiersze w tym zbiorze dotykają mniej lub bardziej tych kwestii. Być może robi to cała poezja, pokazując życie w jego dobrych lub złych okolicznościach.
W wierszu „Red” definiująca geografia jest dosłowna, zaczerpnięta ze starej mapy geologicznej Manchesteru, na której Constantine znajduje „sam locus, przekop kolejowy / Za szpitalem, w którym się urodziłem”, z którego ścieżki życia prowadziły na zewnątrz. W innych wierszach to, co szczególne, staje się uniwersalne, terytorium mieszczące wszystkie nasze rzeczy, nasze wspomnienia o ludziach i miejscach, które nosimy w naszych sercach.
Za tymi poszukiwaniami kryje się inny rodzaj przynależności: nasza relacja z planetą, do której należymy, ale która nie należy do nas.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)