Ocena:
Dzieła Algernona Blackwooda, w szczególności zbiory jego najlepszych opowiadań, słyną z atmosferycznego, psychologicznego horroru, który często przeplata nadprzyrodzone zjawiska z głęboką introspekcją postaci. Podczas gdy wielu czytelników docenia jego innowacyjne opowiadania i zdolność do wywoływania poczucia niepokoju, inni uważają jego styl pisania za trudny ze względu na jego gadatliwość i wolniejsze tempo. Kilka recenzji podkreśla, że antologia jest ważnym wprowadzeniem do literatury grozy, ze szczególnym uwzględnieniem opowiadań takich jak „Wierzby” i „Wendigo”. Jednak niektórzy czytelnicy wskazują, że tytuł może być mylący, ponieważ wiele opowiadań nie jest tradycyjnymi historiami o duchach.## Dykcja i styl narracji mogą wydawać się przestarzałe i rozwlekłe dla współczesnych czytelników ## # Niektóre historie mogą być niedokładnie sklasyfikowane jako historie o duchach, ponieważ wiele z nich to bardziej thrillery psychologiczne ## # Tempo może być powolne, co może nie spodobać się czytelnikom preferującym szybsze narracje ## # Niektóre wydania książki mogą mieć słabe formatowanie lub jakość druku.
Zalety:-
Wady:-
(na podstawie 50 opinii czytelników)
Best Ghost Stories of Algernon Blackwood
Kobieta ze śniegu... dzwoniący o północy, dotrzymujący obietnicy... lasy, w których Natura jest rozmyślna i złośliwa... zaczarowane domy... to istoty i idee, które zalewają ten zbiór opowieści o duchach autorstwa Algernona Blackwooda (1869-1951). W sumie trzynaście opowiadań, zebranych z całego dorobku Blackwooda: historie o tak czystej mocy i wyobraźni, że łatwo zrozumieć, dlaczego został uznany za czołowego brytyjskiego nadprzyrodzonego XX wieku.
Zdolność Blackwooda do tworzenia atmosfery niezmąconej grozy i podtrzymywania jej do końca opowieści jest niemal niezrównana. "Wierzby" - nazwane przez H. P. Lovecrafta najlepszym opowiadaniem o zjawiskach nadprzyrodzonych - są typowym przykładem sztuki Blackwooda: powoli i pewnie Blackwood wciąga czytelnika w świat cieni, niuansów i nieziemskiej grozy.
Blackwood był również mistrzem w wywoływaniu uczucia mistycyzmu i kosmicznego doświadczenia.
Zajmując się takimi ideami, jak przenikające się poziomy istnienia i panteistyczne moce żywiołów, ogromnie rozszerzył zawartość literatury nadprzyrodzonej. Ale nawet bardziej tradycyjne elementy opowieści grozy, takie jak duchy i nawiedzone domy, są traktowane z taką energią i uczuciem, że znacznie przewyższają swoich poprzedników.
Czerpiąc z poważnej myśli orientalnej, współczesnej psychologii i filozofii, Algernon Blackwood wprowadził do opowieści grozy wyrafinowanie, którego - z kilkoma wyjątkami - była ona wcześniej pozbawiona. Rezultatem są historie, które nie tylko gwarantują dreszczyk emocji, ale także mają coś do powiedzenia inteligentnemu czytelnikowi.
