Nahum, Habakkuk and Malachi
Nahum, ironicznie nazwany "współczującym", Habakuk, który lamentuje, że Bóg nie odpowiedział na jego pytania dotyczące sprawiedliwości i przemocy, oraz tytułowy Malachiasz to trzy postacie, których zapis jest przedmiotem tej lektury. Komentarz oferuje bliską lekturę hebrajskiego tekstu każdej księgi wraz z jej retorycznymi cechami. Trzy księgi są odczytywane w ich kilku starożytnych kontekstach, literackich, kulturowych i teologicznych.
Tylko Habakuk jest wyraźnie określony jako "prorok", podczas gdy redaktorzy Nahuma i Malachiasza starannie unikają tego terminu, co rodzi pytanie, dlaczego te trzy księgi zostały uhonorowane miejscem w Zwoju Dwunastu, a nie gdzie indziej. Każda księga jest zatytułowana przez jej redaktora "Massa", identyfikując je jako przykłady wyłaniającego się tropu literackiego, który łączy w sobie zarówno elementy prorocze, jak i mądrościowe w celu dydaktycznym.
Nahum jest identyfikowany nie jako prorok, ale jako wizjoner. Widział tragiczną sytuację swojego ludu i wyrażał tęsknotę za Bożą interwencją. Bóg, o którym mówił, był "zazdrosny i mszczący się", pragnął, aby działał przeciwko przytłaczającej sile Asyryjczyków, która zagrażała jego ludowi.
Habakuk, choć zidentyfikowany jako prorok, nie wykazuje żadnych dowodów na jakąkolwiek działalność prorocką. Lamentuje on nad niesprawiedliwością i wynikającą z niej przemocą, której jest świadkiem (1. 2-4). Zastosowana forma Lamentu została podzielona na dwie części przez redaktora w celu wstawienia dialogu z Bogiem (1. 5-2. 20), dialogu, który całkowicie nie odpowiada na pytania Habakuka "Dlaczego?" w 1. 1-2. Końcowa część Lamentu (3. 2-19) świadczy o ciągłym zaufaniu Habakuka do Boga, pomimo tego, że Bóg nie odpowiedział na jego pytania.
Tytułowy "Malachiasz" jest identyfikowany jako posłaniec, nigdy jako prorok, ponieważ księga zawiera sześć różnych i niezależnych przesłań obejmujących kwestie, które pojawiły się w długim okresie wczesnego postasylijskiego życia Judejczyków. Korzystając z sześciu form pytań i odpowiedzi, które zawierają pytania retoryczne, jego odbiorcy zaprzeczają słuszności każdego negatywnego zarzutu przeciwko nim.
