The Coming Death: Traces of Mortality Across East Asia
The Coming Death bada kwestię śmierci i śmiertelności w kilku kluczowych tekstach literatury i kina Azji Wschodniej.
Eksponując specyficzne dziedziny japonologii i sinologii w bardziej ogólnym dyskursie tanatologii, Richard Calichman dąży do szerszego zdefiniowania śmierci w oparciu o utratę i zniknięcie. Zazwyczaj śmierć jest rozumiana jako czysto oddzielona od życia: tam, gdzie jest śmierć, nie ma życia, a tam, gdzie jest życie, nie ma śmierci.
Jednak pogląd ten nie uwzględnia nie tylko częstotliwości, z jaką żywe jednostki spotykają się ze śmiercią innych, ale także - i to znacznie bardziej radykalnie - niepokojącego faktu, że życie w swoim rozwoju pozostaje w każdej chwili otwarte na możliwość własnego zniszczenia. W związku z tym, argumentuje Calichman, śmierć musi być postrzegana nie tylko jako rzeczywiste wydarzenie, ale nawet bardziej fundamentalnie jako ogólna możliwość, bez której samo życie nie mogłoby się rozwijać. Chodzi o to, w jaki sposób śmierć ujawnia pustkę wszelkiej tożsamości, która wymaga, aby życie i śmierć nie były już postrzegane jako czysto opozycyjne.
Jeśli śmiertelna śmierć może pojawić się u samego źródła życia, to pełnia lub obecność życia jest w każdej chwili zagrożona możliwością jego negacji. Poprzez lekturę dzieł tak ważnych postaci artystycznych i intelektualnych, jak Kurosawa Akira, Tsai Ming-liang, Lu Xun i Takeuchi Yoshimi, The Coming Death opowiada się za fundamentalnym przemyśleniem śmiertelności.
