Na skraju przepaści, 1939

Opinie czytelników

Pierwszy tom trylogii to głęboko wciągająca eksploracja życia w Łodzi przed II wojną światową, skupiająca się na złożoności żydowskiej egzystencji przed Holokaustem. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za niezwykły utwór literacki, inni krytykują jej gadatliwość i mało sympatycznych bohaterów. Autorka, Chava Rosenfarb, jest chwalona za szczegółowe charakterystyki i emocjonalny ciężar narracji, który służy zarówno podkreśleniu życia bohaterów, jak i zbliżającej się tragedii, przed którą stoją.

⬤ Głęboki, szczegółowy rozwój postaci i realistyczne portrety.
⬤ Przystępny, ale literacki styl pisania.
⬤ Dostarcza cennego kontekstu historycznego na temat polskich Żydów podczas Holokaustu.
⬤ Wywołuje emocjonalną głębię i ludzkie doświadczenie.
⬤ Polecany przez czytelników ze względu na mocną fabułę i unikalną perspektywę.

⬤ Niektóre postacie są postrzegane jako mało sympatyczne i trudno się z nimi utożsamić.
⬤ Zauważalna gadatliwość, z powolnym tempem i nadmiarem szczegółów, co prowadzi do nużącego doświadczenia czytelniczego dla niektórych.
⬤ Może być emocjonalnie wyczerpująca i wymagająca do przeczytania, zwłaszcza biorąc pod uwagę delikatną tematykę.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

On the Brink of the Precipice, 1939

Zawartość książki:

Na skraju przepaści, pierwszy tom trylogii Drzewo życia, opisuje życie dziesięciu bohaterów powieści w łódzkim getcie przed wybuchem II wojny światowej. Chava Rosenfarb, sama ocalała z łódzkiego getta, Auschwitz i Bergen-Belsen, czerpie z własnej historii, aby stworzyć realistyczne postacie, które codziennie walczą o zachowanie poczucia człowieczeństwa i godności pomimo fizycznych i psychicznych skutków życia w getcie.

Chociaż powieść przedstawia przerażające doświadczenia, światło wiary w ludzkiego ducha świeci na każdej stronie. Zdobywca nagrody J.

J. Segala w 1972 roku i nagrody Mangera w dziedzinie literatury jidysz w 1979 roku".