Ocena:
Książka została dobrze przyjęta ze względu na elastyczne ramy etycznego projektowania, szczególnie w zakresie narzędzi i usług cyfrowych. Jest cenna zarówno dla zastosowań akademickich, jak i praktycznych, zwłaszcza w kontekście zdrowia. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak, że skupia się ona na teorii, a nie na praktycznej narracji.
Zalety:Wszechstronne i użyteczne ramy oceny projektów, mające zastosowanie zarówno w środowisku akademickim, jak i zawodowym, zwłaszcza w dziedzinie technologii medycznych; dobre do zrozumienia dynamiki społeczno-kulturowej i wartości w projektowaniu.
Wady:W przeważającej mierze teoretyczna, z mniejszym naciskiem na praktyczne narracje i przykłady; niektóre treści w znacznym stopniu pokrywają się z wcześniej opublikowanymi artykułami, co może zmniejszyć oryginalność książki.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
How Artifacts Afford: The Power and Politics of Everyday Things
Konceptualna aktualizacja teorii afordancji, która wprowadza ramy mechanizmów i warunków, zapewniając słownictwo i krytyczną perspektywę.
Afordancje technologiczne pośredniczą między cechami technologii a wynikami zaangażowania w tę technologię. Koncepcja afordancji, która przeniosła się z psychologii do designu wraz z wpływową książką Donalda Normana z 1988 roku, The Design of Everyday Things, oferuje użyteczne narzędzie analityczne w badaniach nad technologią - ale, jak twierdzi Jenny Davis w How Artifacts Afford, wymaga ona konceptualnej aktualizacji. Davis zapewnia właśnie taką aktualizację, wprowadzając ramy mechanizmów i warunków, które oferują zarówno słownictwo, jak i niezbędną krytyczną perspektywę dla analiz afordancji.
Ramy mechanizmów i warunków przesuwają pytanie z tego, na co pozwalają przedmioty, na to, na co pozwalają przedmioty, dla kogo i w jakich okolicznościach. Davis pokazuje, że dzięki tym ramom analizy mogą uwzględniać władzę i politykę artefaktów technologicznych. Davis umiejscawia te ramy w krytycznym podejściu, które postrzega technologię jako zmaterializowane działanie. Wyjaśnia, w jaki sposób żądanie, żądanie, zachęcanie, zniechęcanie, odmawianie i zezwalanie są mechanizmami dostępności i pokazuje, w jaki sposób mechanizmy te kształtują się poprzez zmienne warunki - percepcję, zręczność oraz legitymizację kulturową i instytucjonalną.
Wprowadzając te ramy w życie, Davis identyfikuje istniejące podejścia metodologiczne, które je uzupełniają, w tym krytyczną analizę dyskursu technokulturowego (CTDA), analizę funkcji aplikacji i projektowanie kontradyktoryjne. W dzisiejszym szybko zmieniającym się krajobrazie socjotechnicznym stawka analiz affordance jest wysoka. Ramy mechanizmów i warunków Davisa oferują aktualny teoretyczny restart, dostarczając narzędzi do kluczowych zadań zarówno analizy, jak i projektowania.
