Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Corpse Washer” autorstwa Sinana Antoona przedstawia przejmujący portret życia w rozdartym wojną Iraku oczami Jawada, syna sprzątaczy zwłok. Książka porusza tematy obowiązku, osobistych aspiracji oraz wpływu przemocy na życie i marzenia jednostki. Narracja wzbogacona jest wspomnieniami i winietami, które odzwierciedlają złożoną rzeczywistość Iraku w burzliwych czasach.
Zalety:Proza jest mocna i pięknie napisana, oferując głęboki wgląd w doświadczenia Irakijczyków podczas wojny. Czytelnicy doceniają wyjątkową perspektywę, emocjonalną głębię i bogatą symbolikę, szczególnie w odniesieniu do drzewa granatu. Książka jest wciągająca i pozwala czytelnikom poczuć ciężar historii i konfliktu. Wielu uważa, że jest to ważna lektura dla zrozumienia doświadczenia Iraku z irackiego punktu widzenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że zakończenie było antyklimatyczne i można było je poprawić. Istnieją obawy dotyczące dostępności książki; może ona nie być odpowiednia dla wszystkich odbiorców ze względu na dojrzałe tematy i przedstawienie drażliwych tematów. Dodatkowo, oryginalna zmiana tytułu została odnotowana jako rozczarowanie przez niektórych czytelników.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Corpse Washer
Zawartość książki:
Młody Jawad, urodzony w tradycyjnej szyickiej rodzinie zajmującej się myciem zwłok i całunami w Bagdadzie, postanawia porzucić rodzinną tradycję, wybierając zamiast tego zostanie rzeźbiarzem - aby celebrować życie, a nie zajmować się śmiercią. Pod koniec lat 80.
rozpoczyna naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Bagdadzie, wbrew woli ojca i zdeterminowany, by podążać własną ścieżką. Ale okoliczności historii dyktują inaczej. Dyktatura Saddama Husajna i sankcje gospodarcze lat 90.
niszczą społeczno-ekonomiczną tkankę społeczeństwa. Inwazja i okupacja wojskowa w 2003 r.
rozpętują przemoc na tle religijnym. Zwłoki piętrzą się, a Jawad powraca do nieuniknionego mycia i całowania. Wyszkolony jako artysta, by kształtować materiały w celu estetycznego przedstawienia życia, musi teraz kontemplować, jak śmierć kształtuje codzienne życie i ciała mieszkańców Bagdadu.
Poprzez zmagania jednej zdesperowanej rodziny, powieść Sinana Antoona pokazuje nam sedno złożonej i brutalnej najnowszej historii Iraku. Schodząc do podziemi, gdzie zacierają się granice między życiem a śmiercią i gdzie nie ma schronienia przed niekończącymi się koszmarami, Antoon przedstawia świat wielkich smutków, świat, w którym zawodzą wiatry.
