Ocena:
Książka Josepha Strausa o amerykańskiej muzyce dwunastotonowej skutecznie obala mity otaczające jej praktykę i pokazuje różnorodność stylów wśród amerykańskich kompozytorów. Łączy szczegółową analizę z przystępnym pisaniem, dzięki czemu jest wciągająca zarówno dla naukowców, jak i zainteresowanych czytelników.
Zalety:Dobrze napisana i wciągająca, oferuje prowokujące do myślenia spostrzeżenia, dogłębną analizę różnych amerykańskich kompozytorów, obala powszechne mity, edukacyjna zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych muzyków, prezentuje różnorodne podejścia do muzyki dwunastotonowej.
Wady:Aspekty techniczne mogą stanowić wyzwanie dla tych, którzy nie mieli wcześniej styczności z teorią muzyki, niektórzy czytelnicy mogą uznać szczegóły za przytłaczające lub wymagające bardziej podstawowej wiedzy.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Twelve-Tone Music in America
Większość historii muzyki amerykańskiej ignorowała obecność muzyki dwunastotonowej przed i w trakcie II wojny światowej, a praktycznie wszystkie ignorowały jej obecność po 1970 roku, mimo że tak wielu głównych kompozytorów nadal komponowało (i nadal komponuje) seryjnie.
Ta książka dostarcza kompleksowej historii muzyki dwunastotonowej w Ameryce i zmusza do zrewidowania obrazu muzyki amerykańskiej od 1925 roku jako dynamicznego stanu stabilnego, w którym serializm dwunastotonowy od dawna był i nadal pozostaje trwałą obecnością: energiczną i nieprzerwaną tradycją od ponad osiemdziesięciu lat. Straus pokazuje, że zamiast sztywnej ortodoksji, amerykańska muzyka dwunastotonowa jest w rzeczywistości elastyczną, luźno powiązaną praktyką kulturową.
Książka zawiera bliską lekturę trzydziestu siedmiu amerykańskich utworów dwunastotonowych kompozytorów, w tym Coplanda, Babbitta, Strawińskiego i Cartera, którzy reprezentują typowo amerykańską różnorodność pochodzenia i okoliczności życiowych, a także obala wiele mitów otaczających muzykę dwunastotonową w Ameryce.
