Muzułmańska społeczność Hui w Chinach: Migracja, osadnictwo i sekty

Opinie czytelników

Książka o Hui i ich historii, autorstwa naukowca Michaela Dillona, jest podkreślana jako ostateczne i autorytatywne źródło na temat, który jest rzadko poruszany w literaturze anglojęzycznej. Zapewnia kompleksowy przegląd ludu Hui, jego kultury i historii islamu w Chinach. Tekst jest znany ze swojej czytelności i dokładnych badań, dzięki czemu jest cenny dla naukowców, studentów i ogólnych czytelników zainteresowanych tymi tematami.

⬤ Autorytatywny i dobrze zbadany, napisany przez specjalistę w dziedzinie chińskich studiów i mniejszości etnicznych.
⬤ Wyczerpujące omówienie historii islamu w Chinach i ludu Hui od czasów dynastii Tang do współczesności.
⬤ Zawiera różnorodne spojrzenia na muzułmanów Hui z różnych regionów i środowisk kulturowych.
⬤ Zawiera przydatne elementy, takie jak glosariusz, dodatek na temat chińskich Żydów i obszerną bibliografię.
⬤ Łatwa w odbiorze, dzięki czemu złożone tematy są przystępne.

⬤ Ograniczona dostępność anglojęzycznej literatury na ten temat, co czyni ją jednym z niewielu źródeł, choć może to również podkreślać jej wyjątkowość.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą chcieć więcej pomocy wizualnych lub materiałów uzupełniających w celu lepszego zrozumienia.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

China's Muslim Hui Community: Migration, Settlement and Sects

Zawartość książki:

Jest to rekonstrukcja historii społeczności muzułmańskiej w Chinach, znanej dziś jako Hui lub często jako chińscy muzułmanie, w odróżnieniu od muzułmanów tureckich, takich jak Ujgurzy.

Śledzi ich historię od najwcześniejszego okresu islamu w Chinach do dnia dzisiejszego, ale ze szczególnym naciskiem na skutki podboju mongolskiego na transfer środkowych Azjatów do Chin, ustanowienie stabilnych społeczności imigrantów w dynastii Ming i niszczycielskie powstania przeciwko państwu Qing w XIX wieku. Sufi i inne islamskie zakony, takie jak Ikhwani, odegrały kluczową rolę w ustanowieniu tożsamości Hui, zwłaszcza w północno-zachodnich Chinach, i są one szczegółowo analizowane, podobnie jak rozwój edukacji religijnej i organizacji oraz używanie języków arabskiego i perskiego.

Omówiono również relacje między Komunistyczną Partią Chin a Hui jako oficjalnie wyznaczoną narodowością oraz życie społeczne i religijne ludzi Hui we współczesnych Chinach.