Mroczna księżniczka

Opinie czytelników

Książka „Mroczna księżniczka” autorstwa W.E.B. Du Boisa spotyka się zarówno z pochwałami, jak i krytyką ze strony czytelników. Wielu podziwia jej wielką metaforyczną narrację i złożone tematy, szczególnie dotyczące rasy, polityki i duchowości. Język jest często opisywany jako niezwykły i nowoczesny. Pojawiają się jednak narzekania na długość książki i nadmierną szczegółowość niektórych fragmentów. Co więcej, jakość wydania oksfordzkiego spotkała się z ostrą krytyką z powodu rozłączających się stron, co utrudniało czytanie.

⬤ Solidne i metaforyczne pisanie
⬤ niezwykłe użycie języka
⬤ współczesne tematy tęsknoty i działania
⬤ złożone przeplatanie się myśli społecznej, rasy i religii
⬤ ogólnie wciągająca historia.

⬤ Niektóre fragmenty mogą być zbyt długie lub szczegółowe
⬤ krytyka stylu pisania Du Boisa jako pompatycznego i elitarnego
⬤ słaba jakość wydania oksfordzkiego, z rozłączającymi się stronami.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dark Princess

Zawartość książki:

Problem „kolorowej linii”, zawsze aktualny temat polemiczny W. E. B. Du Boisa, jest sednem tej powieści o zmysłowej miłości, radykalnej polityce i dążeniu do sprawiedliwości rasowej. Pierwotnie opublikowana przez Harcourt Brace and Co. w 1928 roku, Dark Princess była jedną z dwóch powieści napisanych przez Du Boisa. Pod koniec życia uznał ją za swoją ulubioną ze wszystkich dzieł.

W fantastycznej fabule, ciężkiej od propagandowych podtekstów, Du Bois przedstawia Amerykę lat 20. jako rasistowski naród przygotowany do radykalnych protestów i terroryzmu. Matthew Townes, główny bohater, jest studentem medycyny, który został wydalony, ponieważ jego rasa uniemożliwia mu udział w wymaganym kursie położnictwa w białym szpitalu. Wygnany z Berlina po tym, jak jego polityczny idealizm został skorumpowany, Townes zakochuje się w księżniczce Kautilyi, córce maharadży, i dołącza do międzynarodowego zespołu, którym kieruje, w którym kolorowi ludzie jednoczą się przeciwko białemu imperializmowi. Du Bois opowiada o ich dążeniu do wyzwolenia w świecie ograniczonym do białych, który przytłacza ich namiętną miłość i rozdziela ich. Du Bois kończy powieść narodzinami ich syna - ogłoszonego maharadżą Bwodpuru i „posłańcem i mesjaszem wszystkich ciemnych światów”.

Recenzent New York Herald Tribune stwierdził, że „pośród wielu czystych romansów i cennego stylu znajdują się bogate pokłady prostej socjologii, a także interesująca i odkrywcza lektura dla białego czytelnika, który ma jeszcze niewiele sposobów, aby zajrzeć do wielu zamkniętych komnat murzyńskiego życia lub dostrzec dylematy intelektualnego murzyńskiego umysłu i serca”.