Dusze czarnoskórych

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4060 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Souls of Black Folk

Zawartość książki:

Aby opracować tę pracę, Du Bois czerpał z własnych doświadczeń jako Afroamerykanin w amerykańskim społeczeństwie. Poza znaczącym znaczeniem w historii Afroamerykanów, The Souls of Black Folk zajmuje również ważne miejsce w naukach społecznych jako jedno z wczesnych dzieł w dziedzinie socjologii. W The Souls of Black Folk Du Bois użył terminu "podwójna świadomość", być może zaczerpniętego od Emersona ("The Transcendentalist" i "Fate"), stosując go do idei, że czarni ludzie muszą mieć dwa pola widzenia przez cały czas. Muszą być świadomi tego, jak postrzegają samych siebie, a także tego, jak postrzega ich świat.

Każdy rozdział The Souls of Black Folk rozpoczyna się parą epigrafów: tekstem wiersza, zwykle autorstwa europejskiego poety, oraz partyturą muzyczną pieśni duchowej, którą Du Bois opisuje w swojej przedmowie ("The Forethought") jako "echo nawiedzającej melodii z jedynej amerykańskiej muzyki, która wypłynęła z czarnych dusz w mrocznej przeszłości". Profesor literatury angielskiej i porównawczej na Uniwersytecie Columbia, Brent Hayes Edwards, pisze:

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że Du Bois... decyduje się nie włączać tekstów piosenek spirituals, które często służą podkreśleniu argumentów zawartych w rozdziałach: Idealizm Bookera T. Washingtona odbija się echem w nieziemskim zbawieniu, na które liczono na przykład w "A Great Camp-Meeting in the Promised Land"; podobnie zdecydowane wezwanie do edukacji w "Of the Training of Black Men" idzie w parze z ostrymi słowami "March On".

Edwards dodaje, że Du Bois mógł ukryć słowa piosenki, aby zaznaczyć barierę dla czytelnika, aby zasugerować, że czarna kultura - życie "wewnątrz zasłony" - pozostaje niedostępna dla białych ludzi.

W "The Forethought" Du Bois stwierdza: "Opuszczając zatem świat białego człowieka, wkroczyłem do Zasłony, podnosząc ją, abyś mógł zobaczyć słabo jego głębsze zakamarki - znaczenie jego religii, pasję jego ludzkiego smutku i walkę jego większych dusz". Kończy słowami: "... czy muszę dodawać, że ja, który tu przemawiam, jestem kością z kości i ciałem z ciała tych, którzy żyją w zasłonie?". ".