
Possibility and Necessity: Volume 2
Książka Possibility and Necessity została po raz pierwszy opublikowana w 1987 roku. Minnesota Archive Editions wykorzystuje technologię cyfrową, aby ponownie udostępnić dawno niedostępne książki, które są publikowane w niezmienionej formie w stosunku do oryginalnych wydań University of Minnesota Press.
To dwutomowe dzieło - ostatnie dzieło Jeana Piageta - zostało opublikowane we Francji w 1981 i 1983 roku i jest teraz dostępne po raz pierwszy w tłumaczeniu na język angielski. Odzwierciedlając zainteresowania i metodologie jego późniejszych lat, Possibility and Necessity łączy interpretację teoretyczną ze szczegółowymi podsumowaniami eksperymentów, których Piaget i jego koledzy używali do testowania swoich hipotez.
Tom 2 przedstawia serię eksperymentów dokumentujących sposób, w jaki dzieci w wieku od czterech lub pięciu do jedenastu do trzynastu lat rozwijają rozumienie konieczności i jej roli w zrozumieniu otaczającego je świata. Eksperymenty pokazują, jak dzieci przechodzą od początkowego poziomu (w wieku czterech lub pięciu lat) pseudo-konieczności, w którym postrzegają świat jako koniecznie taki, jakim się wydaje, bez istnienia innych możliwości, do poziomu pośredniego (w wieku od sześciu do dziesięciu lat), w którym pseudo-konieczności ustępują miejsca coraz bogatszym tablicom możliwości, oraz końcowego etapu (w wieku od jedenastu do trzynastu lat), w którym dzieci są w stanie wybrać spośród tych wielu możliwości tę, która pasuje do wszystkich danych. Etap ten reprezentuje optymalny poziom rozumienia rzeczywistości, która jest teraz postrzegana przez dziecko jako nieskończenie zmienna, ale spójna i zgodna z prawem. Z psychologicznego punktu widzenia ta praworządność odpowiada poczuciu konieczności lub pewności.
Tom 2 uzupełnia zatem teorię przedstawioną w tomie 1 (Rola możliwości w rozwoju poznawczym), pokazując, w jaki sposób rozwój poznawczy jest zapośredniczony z jednej strony przez dialektyczny proces stale rozszerzających się możliwości, a z drugiej przez coraz bardziej ograniczające się konieczności. Pokazując, w jaki sposób proces ten działa w rozwoju psychologicznym - i wskazując analogie w historii nauki - Piaget nadał swojej genetycznej epistemologii ostateczną i najbardziej zaawansowaną formę. W ten sposób wykazano, że zdobywanie wiedzy jest wynikiem dwóch uzupełniających się procesów: tworzenia możliwości i uchwycenia niezbędnych praw i ograniczeń w konstruowaniu uzasadnionej reprezentacji świata zewnętrznego.