Opinie czytelników
Podsumowanie:Wspomnienia Laury Bush, „Spoken from the Heart”, oferują wnikliwą i osobistą relację z jej życia jako Pierwszej Damy, podkreślając jej inicjatywy i doświadczenia podczas ważnych wydarzeń krajowych, takich jak 9/11 i Katrina. Książka jest przedstawiana jako dobrze napisana i szczera, pokazująca jej osiągnięcia i poświęcenie dla różnych spraw.
Zalety:Książka jest chwalona za elegancję, szczerość i głębię, ponieważ zapewnia osobiste spojrzenie na życie i osiągnięcia Laury Bush. Recenzenci doceniają jej pokorę, charyzmę i znaczące inicjatywy, które podjęła, w tym programy alfabetyzacji i poparcie dla praw kobiet. Książka opisywana jest jako dobrze napisana, wciągająca i oddziałująca emocjonalnie, a wielu czytelników czuje głębszy związek z jej historią.
Wady:Niektóre recenzje wspominają o pewnym stopniu frustracji z powodu powściągliwości książki i braku komentarzy politycznych, co sugeruje chęć bardziej dogłębnego zbadania niektórych wydarzeń. Kilku krytyków zwraca uwagę na początkowo wolniejsze tempo narracji, a niektórzy czytelnicy uważają, że ton czasami nie jest dynamiczny. Pojawiają się również wzmianki o irytacji negatywną krytyką ze strony osób, które mogły nie przeczytać książki.
(na podstawie 420 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Spoken from the Heart
Zawartość książki:
W tym odważnym, pięknym i głęboko osobistym pamiętniku Laura Bush, jedna z naszych najbardziej ukochanych i prywatnych pierwszych dam, opowiada swoją niezwykłą historię.
Urodzona w mieście naftowym Midland w Teksasie, Laura Welch dorastała jako jedynaczka w rodzinie, która straciła troje dzieci w wyniku poronienia lub śmierci niemowlęcia. Żywo przywołuje zuchwałą, surową kulturę Midland, jej bliskie relacje z ojcem i więzi wczesnych przyjaźni, które podtrzymują ją do dziś. Po raz pierwszy, z rozdzierającymi serce szczegółami, pisze o katastrofalnym wypadku samochodowym w liceum, w którym zginął jej przyjaciel Mike Douglas, oraz o dziesięcioleciach niewypowiedzianego żalu.
Kiedy Laura Welch po raz pierwszy opuściła Zachodni Teksas w 1964 roku, nigdy nie wyobrażała sobie, że jej podróż zaprowadzi ją na światową scenę i do Białego Domu. Po ukończeniu Southern Methodist University w 1968 roku, w samym środku studenckich buntów w całym kraju i u zarania ruchu kobiecego, została nauczycielką w szkole podstawowej, pracując w szkołach śródmiejskich, a następnie szkoliła się na bibliotekarkę. W wieku trzydziestu lat poznała George'a W. Busha, którego ostatni raz widziała na korytarzu w siódmej klasie. Trzy miesiące później "stara panna z Midland poślubiła najbardziej odpowiedniego kawalera w Midland". Z rzadką intymnością i szczerością Laura Bush pisze o swoim wczesnym życiu małżeńskim, kiedy została wrzucona do jednej z najbardziej znanych rodzin politycznych w Ameryce, a także o jej głębokiej tęsknocie za dziećmi i decyzji męża o rzuceniu picia. W 1993 roku znalazła się w pełnym blasku politycznych reflektorów. Ale w momencie, gdy jej mąż wygrał gubernatorstwo Teksasu w oszałamiającym zwycięstwie, jej ojciec, Harold Welch, umierał w Midland.
W 2001 roku, po jednych z najtrudniejszych wyborów w historii Ameryki, Laura Bush wprowadziła się do Białego Domu. Tutaj opisuje życie prezydenckie w wstrząsających dniach i tygodniach po 11 września, kiedy osłona myśliwców odbijała się echem od ścian, a strach przed bezpieczeństwem wysłał rodzinę do podziemnego schronu. Otwarcie pisze o Białym Domu w czasie wojny, więdnącym i nieustępliwym świetle medialnym oraz transformacji swojej roli, gdy zaczęła rozumieć siłę pierwszej damy. Jako jeden z pierwszych amerykańskich urzędników odwiedziła rozdarty wojną Afganistan, a także dotarła do dotkniętych chorobami krajów afrykańskich i niestrudzenie wspierała kobiety na Bliskim Wschodzie i dysydentów w Birmie. Była orędowniczką programów mających na celu wyciągnięcie dzieci z gangów i powstrzymanie przemocy w miastach. Była też główną siłą w odbudowie szkół i bibliotek Gulf Coast po Katrinie. Wzruszająco pisze o swoich wizytach z żołnierzami amerykańskimi i ich bliskimi, a także o swojej empatii i ogromnej wdzięczności dla rodzin wojskowych.
Ze zręcznym humorem i bystrym okiem Laura Bush podnosi kurtynę tego, co naprawdę dzieje się w Białym Domu, od prezydenckich finansów po 175-letnią tradycję oddzielnych sypialni dla prezydentów i ich żon, po wybryki niektórych gości Białego Domu, a nawet kilku członków Kongresu. Pisze ze szczerością i elokwencją o swojej rodzinie, publicznych triumfach i osobistych kłopotach. Współczucie Laury Bush, jej poczucie humoru, jej wdzięk i jej niezwykła gotowość do obnażenia swojego serca sprawiają, że ta historia jest odkrywcza, pięknie oddana i niepodobna do żadnego innego pamiętnika pierwszej damy, jaki kiedykolwiek napisano.
