Music's Monisms: Disarticulating Modernism
Daniel Albright bada zjawiska muzyczne przez pryzmat monizmu, filozoficznego przekonania, że rzeczy, które wydają się być dwoma, są w rzeczywistości jednym. Daniel Albright był jednym z najwybitniejszych badaczy muzycznego i literackiego modernizmu, pozostawiając po sobie bogaty dorobek.
W książce Music's Monisms pokazuje, jak zjawiska muzyczne i literackie mogą być owocnie badane przez pryzmat monizmu, filozoficznego przekonania, które odrzuca binarne struktury, których używamy do nadania sensu rzeczywistości. Albright pokazuje, że pomimo wielu binarności w muzyce - diatonicznej vs. chromatycznej, durowej vs.
molowej, tonalnej vs. atonalnej - zawsze istnieje większy system, który ma na celu pogodzenie napięć i rozwiązanie konfliktu. Albright identyfikuje "radykalny monizm" w twórczości modernistycznych poetów, takich jak T.
S. Eliot, oraz w dziełach muzycznych Wagnera, Debussy'ego, Brittena, Schoenberga i Strawińskiego. Radykalny monizm kładzie nacisk na wymienność, a nawet identyczność podstawowych dychotomii, które rządzą naszym myśleniem i sposobami organizowania wszechświata.
Poprzez serię bliskich lektur dzieł muzycznych i literackich, Albright przedstawia potężne argumenty filozoficzne, które nie tylko rzucają światło na te konkretne postacie, ale także na doświadczenie estetyczne w ogóle. Music's Monisms to odkrywcza praca jednej z najwybitniejszych postaci studiów modernistycznych.
