Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Putting Modernism Together: Literature, Music, and Painting, 1872-1927
Mocne wprowadzenie do modernizmu i inspirowanych nim sztuk twórczych.
Jak racjonalnie połączyć różnorodną literaturę, muzykę i malarstwo epoki? W epoce modernizmu - która rozpoczęła się mniej więcej w 1872 roku wraz z wojną francusko-pruską, osiągnęła punkt kulminacyjny wraz z Wielką Wojną i zakończyła się trzecią katastrofą, Wielkim Kryzysem - istniała szczególna wojowniczość wobec tego pytania. Był to okres kulturowy, który wyobrażał sobie wiele różnych modeli samego siebie: dla kubistów wyglądał jak ogromna układanka.
Ekspresjonistom przypominał konwulsyjne ciało.
Dadaistom przywodził na myśl stertę śmieci po eksplozji. W Putting Modernism Together Daniel Albright poszukuje centrum ruchu modernistycznego, oceniając te różne modele artystyczne, badając, w jaki sposób wygenerowały one oszałamiającą gamę kreatywnych prac, które mimo to były estetycznie połączone, i porządkując założenia kulturowe, które sprawiły, że każdy system filozoficzny był atrakcyjny.
Powstała na podstawie wykładów Albrighta dla popularnego kursu na Uniwersytecie Harvarda o tej samej nazwie, książka bada różne metodologie porównywania ewolucji i zgodności ruchów artystycznych, badając równoczesne wydarzenia, które miały miejsce w szczególnie kluczowych latach modernistycznych. Co to znaczy, pyta Albright, że Jądro ciemności Josepha Conrada, opublikowane w 1899 roku, pojawiło się w tym samym czasie co Nokturny Claude'a Debussy'ego - poza faktem, że słowo "impresjonista" zostało użyte do opisania każdego dzieła? Dlaczego w 1912 roku kompozytor Arnold Schoenberg i malarz Wasilij Kandinsky poczuli tak uderzające artystyczne pokrewieństwo? I jak możemy nadać sens ruchowi, podzielonemu przez izmy, który szukał wartości w różnego rodzaju niedocenianych lub źle ocenianych miejscach, w tym w złu (Baudelaire), hałdach (Czechow), hałasie (Russolo), obsceniczności (Lawrence) i trywialności (Satie)?
W "Putting Modernism Together" Albright argumentuje, że ludzką kulturę można najlepiej zrozumieć jako wzorzec wzrostu lub rozgałęzienie działań artystycznych, intelektualnych i politycznych. Wykraczając poza zwykłe wyjaśnienie, w jaki sposób artyści tych gatunków osiągnęli swoje szczególne efekty, przedstawia nowe, wymagające analizy wymownych szczegółów rzemiosła, które pomagają studentom i naukowcom lepiej poznać tę odważną erę estetycznego ekstremizmu.