My Modern Movement
Dla osób o wyrafinowanych gustach ruch modernistyczny był mile widzianą korektą dla wynaturzonej estetyki świata komercyjnego.
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku produkty przemysłu lekkiego były tak samo niedouczone, jak masowe budownictwo mieszkaniowe, a obie te grupy w niewielkim stopniu interesowały się idealistycznym myśleniem, które starało się wykorzystać architekturę i wzornictwo do postępu społecznego. Robert Best, jeden z wiodących brytyjskich przemysłowców w tym okresie, podzielał cel lepszej edukacji masowej, ale był zaniepokojony promotorami modernizmu z powodów, które trudno było im zrozumieć.
Jeśli nieliczni wiedzieli lepiej niż wielu i mieli obowiązek ich wywyższać, czy im się to podobało, czy nie, to gdzie pozostawiało to demokratyczne zasady, którymi szczyciło się nasze liberalne społeczeństwo? Best uważał, że kampania mająca na celu popularyzację funkcjonalistycznego designu zabrała propagandę na terytorium, które miało niewygodne podteksty polityczne. W tym niezwykłym pamiętniku, napisanym na początku lat pięćdziesiątych, ale nigdy wcześniej niepublikowanym, Best zgłębił swoje obawy dotyczące poczucia noblesse oblige, które leżało u podstaw takich organów jak Rada Wzornictwa Przemysłowego, utworzona w 1944 roku rzekomo w celu podniesienia sprzedaży i jakości brytyjskiej produkcji, ale także, jego zdaniem, w celu wyprania mózgu opinii publicznej, aby zaprzeczyła temu, co lubi, na rzecz bardziej kultywowanych, ale niesprawdzonych alternatyw.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)