Modernization or Cultural Imperialism: A Critical Reading of Taiwan's National Scholarship Program for Overseas Study
Niniejsza książka koncentruje się na rozwoju wieloletniego tajwańskiego Narodowego Programu Stypendialnego dla Studentów Zagranicznych w latach 1955-2000. Narodowy Program Stypendialny może być postrzegany jako rządowe dążenie Tajwanu do strategicznej modernizacji na rzecz rozwoju narodowego i społecznego.
Strategiczna modernizacja niekoniecznie oznacza liniową, postępową i technologiczną nowoczesność, ale powinna być postrzegana jako regulowany, elastyczny i zrównoważony wysiłek, który przekształca i pomaga narodowi, takiemu jak Tajwan, dostosować się do ograniczonych i zmieniających się warunków postkolonialnych. Ten pogląd na strategiczną modernizację opiera się na analizie dyskursów otaczających program stypendialny, wykorzystując teorie postkolonialne jako ramy odniesienia.
Badanie obejmuje etnograficzną analizę dyskursu, badając program z dwóch perspektyw: krytycznej analizy dyskursu tekstów historycznych oraz narracji dostarczonych przez interesariuszy programu. Zestawienie tych dwóch dyskursywnych perspektyw nie tylko ujawnia różne aspekty programu, ale co ważniejsze, śledzi dynamiczny i stale rozwijający się kompleks przeplatających się wątków politycznych, gospodarczych i kulturowych, które rzadko były rozpatrywane razem.
