Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje tej książki ilustrują spolaryzowany odbiór, z wieloma chwalącymi dogłębną analizę islamskiej nietolerancji, podczas gdy inni krytykują ją za stronniczość i brak zrównoważonych perspektyw. Zbiór zawiera różnorodne artykuły podkreślające historyczne i współczesne kwestie związane z islamskimi poglądami i praktykami dotyczącymi niemuzułmanów.
Zalety:⬤ Cenny zbiór esejów i artykułów oferujących wgląd w koncepcję dhimmitude i historyczny ucisk niemuzułmanów.
⬤ Dostarcza czytelnikom bogatej wiedzy na temat islamskiej nietolerancji i politycznych implikacji tej religii.
⬤ Wysoce pouczająca i dobrze udokumentowana, dostarczająca surowego spojrzenia sprzecznego z pojęciem islamu jako „religii pokoju”.
⬤ Wywołuje ważne dyskusje na temat realiów islamskich praktyk i wierzeń.
⬤ Zachęca czytelników do dalszych badań i krytycznego myślenia.
Wady:⬤ Książka została skrytykowana za jednostronność, brak równowagi i prezentowanie stronniczego poglądu na islam.
⬤ Niektóre części są powtarzalne i zawierają nudne treści, zwłaszcza materiały ONZ.
⬤ Krytycy twierdzą, że niektóre stwierdzenia i interpretacje mogą nadmiernie upraszczać złożone kwestie związane z islamem.
⬤ Istnieją obawy dotyczące podżegającej retoryki używanej przez niektórych autorów.
⬤ Wymaga otwartego umysłu i dalszych badań, aby w pełni zrozumieć różne perspektywy na ten temat.
(na podstawie 56 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Myth of Islamic Tolerance: How Islamic Law Treats Non-Muslims
Zawartość książki:
Niniejszy zbiór esejów autorstwa czołowych światowych autorytetów w dziedzinie historii społecznej islamu koncentruje się na prawnym i kulturowym ucisku niemuzułmanów w społeczeństwach islamskich. Autorzy tych dogłębnych, ale przystępnych artykułów obalają szeroko rozpowszechniony mit, promowany przez muzułmańskie grupy wsparcia, o w dużej mierze tolerancyjnym, pluralistycznym islamie.
W rzeczywistości autorzy obnażają opresyjną nadbudowę prawną, która traktowała niemuzułmanów w społeczeństwach muzułmańskich jako uciskanych i upokarzanych trybutów, i pokazują niszczycielskie skutki tych dyskryminujących postaw i praktyk zarówno w przeszłych, jak i współczesnych konfliktach globalnych. Oprócz oryginalnych artykułów, prezentowane tu dokumenty źródłowe wyjaśniają również, w jaki sposób prawnie nakazane podporządkowanie niemuzułmanów prawu islamskiemu wynika z muzułmańskiej koncepcji dżihadu - rozprzestrzeniania islamu poprzez podbój. Historycznie rzecz biorąc, arabsko-muzułmańscy zdobywcy opanowali rozległe terytoria, na których żyły różne populacje niemuzułmańskie.
Wielu z tych podbitych ludzi poddało się muzułmańskiej dominacji na mocy specjalnego traktatu zwanego po arabsku dhimma. W związku z tym te niemuzułmańskie populacje tubylcze, głównie chrześcijanie i Żydzi, zostały następnie sklasyfikowane zgodnie z prawem islamskim jako dhimmis (co oznacza "chroniony").
Chociaż status chroniony może brzmieć łagodnie, klasyfikacja ta w rzeczywistości odnosiła się do "ochrony" przed wznowieniem dżihadu przeciwko niemuzułmanom, w oczekiwaniu na ich przestrzeganie systemu prawnego i finansowego ucisku, a także izolacji społecznej. Autorzy utrzymują, że u podstaw tego religijnego systemu kastowego leży kulturowo zakorzeniona pogarda dla osób z zewnątrz, która do dziś charakteryzuje znaczną część świata islamskiego i jest głównym bodźcem dla terroryzmu dżihadu.
Omówiono także podatek pogłówny (arabską dżizję) nakładany na niemuzułmanów; islamską krytykę Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka; wykorzystanie ideologii dżihadu przez XX-wiecznych radykalnych teoretyków muzułmańskich; oraz inne prowokacyjne tematy zwykle ignorowane przez muzułmańskich apologetów. Ta mocna i wciągająca krytyka islamskich nauk i praktyk dotyczących mniejszości niemuzułmańskich ujawnia znaczący skandal dotyczący praw człowieka, o którym rzadko wspomina się w kręgach akademickich lub w prasie głównego nurtu.
