Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Mystical Rose
Adelia Prado została „odkryta” w wieku prawie 40 lat przez czołowego współczesnego poetę brazylijskiego, Carlosa Drummonda de Andrade, który ze zdumieniem przeczytał jej „fenomenalne” wiersze, rozpoczynając jej karierę literacką wraz z ogłoszeniem, że święty Franciszek dyktował wiersze gospodyni domowej w prowincjonalnym zaścianku Minas Gerais. Psychiatrzy tłumnie pielgrzymowali do Divinopolis, aby zagłębić się w psychikę tej pobożnej katoliczki, która pisała zaskakująco ostre wiersze o ciele i z ciała; zostali grzecznie poczęstowani kawą i odesłani do miasta.
Po opublikowaniu swojego pierwszego zbioru, Baggage, w 1976 roku, stała się jedną z najbardziej lubianych brazylijskich poetek, nagrodzoną Griffin Lifetime Achievement Award w 2014 roku. Poezja Adelii Prado łączy w sobie pasję i inteligencję, dowcip i instynkt. Jej wiersze opowiadają o ludzkich troskach, zwłaszcza kobiet, o życiu w ciele i poza nim, o życiu fizycznym, ale także duchowym i wyobraźni; o życiu w dwóch światach jednocześnie: duchowym i materialnym.
Pisze również o zwykłych sprawach, podkreślając, że ludzkie doświadczenie jest zarówno mistyczne, jak i cielesne. Dla niej nie są one sprzeczne: „To dusza jest erotyczna” - pisze.
„Czasami inni poeci i krytycy analizują moje pisanie i mówią, że chociaż tekst składa się z potocznego i codziennego języka, praca dotyczy kwestii transcendentalnych. Nie wiem, nie wyjaśniam rzeczy; po prostu robię to, co robię. Wiem tylko, jak pisać o rzeczach konkretnych, bezpośrednich i pospolitych.
Ale te zwykłe rzeczy pokazują mi ich metafizyczną naturę. Mogę zobaczyć to, co metafizyczne, boskie, tylko poprzez to, co konkretne i ludzkie”.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)