Master of Penance: Gratian and the Devlopment of Penitential Thought and Law in the Twelfth Century
Niniejsza książka przedstawia pierwsze pełnowymiarowe studium Tractatus de penitentia (C. 33 q. 3) w Decretum Gracjana, które stało się podręcznikiem prawa kanonicznego i służyło jako podstawa rozwijającego się orzecznictwa kościelnego, zarówno w teorii, jak iw praktyce. Traktat o pokucie wyróżnia się jako odrębna, jawnie teologiczna część dzieła Gracjana i od dawna podejrzewano, że jest późniejszym dodatkiem do Decretum. W rezultacie traktat ten nie został gruntownie potraktowany i często nie był uwzględniany w ogólnych dyskusjach uczonych na temat pracy Gracjana, jej natury i celu. Odkrycia rękopisów w latach dziewięćdziesiątych XX wieku dowiodły, że traktat jest autentyczny i stanowi część wczesnej redakcji tekstu Gracjana. Niniejsze studium analizuje traktat w całości, dostarczając komentarza na temat treści traktatu (który wykracza poza kwestie pokuty) i badania
jego związku ze szkołami z początku XII wieku, wskazując przede wszystkim na związek ze szkołą Anzelma z Laon. Studium ponownie analizuje również kwestię natury i celu Decretum Gracjana w świetle pierwotnego włączenia De penitentia i roli Gracjana jako nauczyciela lub mistrza.
Druga połowa książki śledzi wpływ De penitentia w drugiej połowie XII wieku i przez pontyfikat Innocentego, którego kulminacją był IV Sobór Laterański (1215). Okres ten był kluczowy dla rozwoju teologii systematycznej i orzecznictwa kościelnego. Niemniej jednak był to również okres, w którym granice między dziedzinami akademickimi były dalekie od utrwalenia, o czym świadczy traktowanie De penitentia przez różnych intelektualistów. Okres ten był również świadkiem rozwoju nowych rodzajów literatury pokutnej i wzrostu działalności kurii papieskiej. De penitentia Gracjana wywierało wpływ w obu tych sferach. Krótko mówiąc, De penitentia Gracjana stanowiło fundamentalny tekst na temat pokuty w tym okresie.
