Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Mimesis” Auerbach podkreślają jej głębokie spostrzeżenia literackie, analizę historyczną i intelektualne wyzwanie, jakie stanowi dla czytelników. Chociaż wielu docenia jej głębię i prestiżowy zakres krytyki literackiej, którą obejmuje, zwracają również uwagę na trudność książki, szczególnie ze względu na jej zawiły język i niejasne odniesienia, które mogą zrazić współczesnych czytelników.
Zalety:Głębokie spostrzeżenia literackie, dogłębna analiza historyczna, poprawia zrozumienie literatury zachodniej, dobrze zorganizowana struktura i zapewnia filologiczne podejście. Wielu recenzentów uznało ją za prowokującą do myślenia i wzbogacającą, polecając ją jako niezbędną do zrozumienia ewolucji literatury i kompozycji narracji.
Wady:Uważana za bardzo trudną do czytania, z wieloma tekstami niejasnymi nawet dla wykształconych czytelników. Niektórzy uznali ją za gęstą i przestarzałą, pozbawioną przystępności bez przypisów lub dodatkowego kontekstu. Poleganie na językach obcych i skomplikowanych interpretacjach może utrudniać zrozumienie osobom bez solidnego wykształcenia w dziedzinie literaturoznawstwa.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Mimesis: The Representation of Reality in Western Literature - New and Expanded Edition
Zawartość książki:
Ponad pół wieku po przetłumaczeniu na język angielski, Mimesis Ericha Auerbacha pozostaje arcydziełem krytyki literackiej. Błyskotliwy pokaz erudycji, dowcipu i mądrości, jego badanie tego, jak wielcy europejscy pisarze od Homera do Virginii Woolf przedstawiali rzeczywistość, nauczyło pokolenia, jak czytać zachodnią literaturę. To nowe, rozszerzone wydanie zawiera obszerny esej we wstępie Edwarda Saida, a także esej, nigdy wcześniej nie przetłumaczony na język angielski, w którym Auerbach odpowiada swoim krytykom.
Niemiecki Żyd, Auerbach został zmuszony do rezygnacji z profesury na Uniwersytecie w Marburgu w 1935 roku. Wyjechał do Turcji, gdzie wykładał na państwowym uniwersytecie w Stambule. Tam napisał Mimesis, publikując ją w języku niemieckim po zakończeniu wojny. Przesiedlony, Auerbach stworzył dzieło o wielkiej erudycji, które nie zawiera przypisów, opierając swoje argumenty na wyszukiwaniu, oświetlając lekturę kluczowych fragmentów swoich podstawowych tekstów. Jego celem było pokazanie, jak od starożytności do XX wieku literatura postępowała w kierunku coraz bardziej naturalistycznych i demokratycznych form reprezentacji. Ten zasadniczo optymistyczny pogląd na historię Europy jawi się teraz jako obronna - i pełna pasji - odpowiedź na nieludzkość, którą widział w Trzeciej Rzeszy. Sięgając po dzieła w języku greckim, łacińskim, hiszpańskim, francuskim, włoskim, niemieckim i angielskim, Auerbach wykorzystał swoje niezwykłe umiejętności filologiczne i porównawcze, aby obalić wszelkie wąskie formy nacjonalizmu lub szowinizmu, zarówno w swoich czasach, jak i w naszych.
Dla wielu czytelników, zarówno w akademii, jak i poza nią, Mimesis jest jednym z najlepszych dzieł krytyki literackiej, jakie kiedykolwiek napisano. Wydanie Princeton Classics zawiera obszerny wstęp Edwarda Saida, a także esej, w którym Auerbach odpowiada swoim krytykom.
