Millrat

Opinie czytelników

Książka Michaela Caseya „MILLRAT” przedstawia żywy portret małomiasteczkowego życia skupionego wokół młyna, wykorzystując wciągający język i poezję opartą na postaciach. Recenzenci chwalą jego zdolność do tworzenia przystępnych, humorystycznych i zapadających w pamięć wierszy, które odzwierciedlają doświadczenia klasy robotniczej, jednocześnie ubolewając nad jego względną nieobecnością w świecie literackim.

⬤ Angażujący język i zaskakujące wyrażenia
⬤ tworzy silne poczucie miejsca
⬤ humorystyczne i przystępne wiersze
⬤ narracje oparte na postaciach
⬤ wciągające od samego początku
⬤ oferuje unikalne perspektywy
⬤ spójny zbiór zamiast przypadkowych wierszy.

Stosunkowo zaniedbany poeta i mało znany; niektórzy mogą uznać nieformalny, slangowy styl za mniej atrakcyjny.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Wiersze w Millrat są pełne błogosławionego i ułomnego człowieczeństwa, opartego na doświadczeniu autora Michaela Caseya pracującego w fabryce włókienniczej w Lowell w stanie Massachusetts w latach sześćdziesiątych XX wieku. Jest to wydanie z okazji 25-lecia książki, z dodatkowymi wierszami oraz komentarzami wczesnych recenzentów i współczesnych pisarzy. Książka zyskała ogólnokrajową uwagę, gdy po raz pierwszy ukazała się w 1996 roku.

Poeta Michael Casey pisze: "Moje pisanie o młynach wzięło się z pracy podczas wakacji w college'u, w szkole licencjackiej w Lowell Technological Institute (LTI, obecnie University of Massachusetts, Lowell), a później podczas urlopu na State University of New York w Buffalo. Przyjaciel powiedział mi, żebym nie sprawiał fałszywego wrażenia, że praca tam była w tamtym czasie moją karierą. Wspomnę o tym tutaj zgodnie z przepisami. Nie zawsze pracowałem w fabryce włókienniczej, ale w przypadku akcji książki w Lowell, fabryka włókiennicza była odpowiednia. W Lowell rozpoczęła się druga amerykańska rewolucja. Historia. Rewolucja przemysłowa. Każdy pisarz w dowolnym momencie może pisać o tym, co robi. Muszę powiedzieć, że Robert Frost i zbieranie jabłek lub Fred Voss w fabryce samolotów i pisanie o pracy w fabryce nie jest ograniczone do mężczyzn. Mogę tu polecić wspaniałe książki Inez Holden.

Autorka Jeanne Schinto napisała w magazynie The Nation: "W 1972 roku, kiedy Michael Casey miał dwadzieścia cztery lata, zdobył nagrodę Yale Younger Poets za książkę zatytułowaną Obscenities. Stanley Kunitz nazwał ją "pierwszą znaczącą książką poetycką napisaną przez Amerykanina, która powstała po wojnie w Wietnamie." "Casey nie brał udziału w wojnie w Wietnamie.

Był w żandarmerii wojskowej, przydzielony do patrolu autostradowego i straży bramkowej. Nic więc dziwnego, że bardzo niewiele z Obscenities dotyczy walki.

Zamiast tego wiele wierszy naświetla wojskowy porządek dziobania i jego hiper-logiczny nonsens. W Millrat Casey bada hierarchię w młynie, czasami nawet bardziej złożoną niż w wojsku, ponieważ zasady są tam mniej sztywne, a konsekwencje ich nieprzestrzegania mniej pewne. Możesz nie stracić pracy, ale możesz stracić twarz, co często jest bardziej cenione....".

Poetka Helena Minton mówi: "Millrat Michaela Caseya, opublikowany po raz pierwszy dwadzieścia pięć lat temu przez Adastra Press w zachodnim Massachusetts, to powieść wydestylowana, wypowiedziana serią wyraźnie amerykańskich głosów. Te lakoniczne, ale dosadne wiersze, z ich dosadnym językiem, zanurzają nas w świecie fabryki włókienniczej, z postaciami, których wpadki, próby i eskapady czasami lądują "na zewnątrz".

"W zwodniczo prostych, ale zaskakująco oryginalnych liniach Casey używa prawdziwej sztuczki. Praca w młynie wiąże się z ciężkimi maszynami, niebezpiecznymi chemikaliami i pracą z innymi, na których nie można liczyć. Nawet chwile przestoju - w ciężarówce z kawą, na meczu softballu, pikniku lub zapisaniu się do firmowej puli zakładów, z jej zawiłymi zasadami - są pełne komplikacji. Przy pierwszym czytaniu możemy pokusić się o spojrzenie na świat Millrata jako absurdalny, ale jest on aż nazbyt realny i śmiejemy się na własne ryzyko. Dzięki Loom Press, Millrat pozostanie w druku. Ma już charakter klasyki i powinien być szeroko czytany i ponownie czytany".