Bushmeat - Culture, Economy and Conservation in Central Africa
W dużej części Afryki Środkowej jedzenie dzikich zwierząt jest postrzegane jako normalna, pożądana i zdroworozsądkowa praktyka.
Prawie wszystkie dzikie zwierzęta, od największych ssaków po najmniejsze bezkręgowce, są przedmiotem polowań, handlu i konsumpcji, zapewniając niezbędny dochód i pożywienie milionom ludzi. Jednak wraz ze wzrostem popytu na mięso z buszu, populacje zwierząt są dziesiątkowane, co bezpośrednio wpływa na bioróżnorodność, lokalną gospodarkę i zdrowie publiczne.
Przyjmując interdyscyplinarne podejście, Bushmeat bada kwestie od wylesiania i strategii ochrony przyrody po choroby zakaźne, miejskie jedzenie uliczne i egzekwowanie prawa. Wyjaśnia, w jaki sposób popularność spożycia dzikiego mięsa rozprzestrzeniła się z obszarów wiejskich do dużych miast, napędzana przez szybką urbanizację, słabo zdefiniowane przepisy i rozwijające się sieci handlowe - zarówno na małą skalę i nieformalne, jak i komercyjne i powiązane politycznie. Podczas gdy niezrównoważone praktyki łowieckie stwarzają wyraźne problemy dla ochrony dzikiej przyrody, zwiększają one również ryzyko braku bezpieczeństwa żywnościowego na obszarach wiejskich i pojawienia się nowych chorób zakaźnych - jak pokazały HIV, Ebola i Covid-19.
Jednak kulturowe przywiązanie do dzikiego mięsa i jego znaczenie dietetyczne dla wielu społeczności sprawiają, że „kryzys mięsa z buszu” jest trudny do rozwiązania. W oparciu o obszerne wywiady i kompleksowy przegląd literatury wtórnej, Bushmeat przedstawia zaskakujący opis jednej z katastrof antropocenu.
