Jewish Property After 1945: Cultures and Economies of Ownership, Loss, Recovery, and Transfer
Po 1945 r. pojawiły się pytania dotyczące własności nieruchomości, które należały do społeczności żydowskich przed II wojną światową, do ofiar i ocalałych z Holokaustu oraz do żydowskich wypędzonych z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.
Badania nad tymi nieruchomościami często koncentrowały się na ich wartościach symbolicznych, ich miejscach w kulturach pamięci i budowania tożsamości, a także na miarach sprawiedliwości osiągniętej lub odrzuconej. Niniejszy zbiór bada kontrowersyjne koncepcje własności i roszczeń majątkowych rozwijane w latach powojennych. Autorzy skupiają się przede wszystkim na tym, w jaki sposób konflikty o te nieruchomości zarówno kształtowały, jak i odzwierciedlały zmieniające się i konkurujące ze sobą idee dotyczące żydowskiej przynależności.
Pokazują, że ich wyniki miały znaczące konsekwencje dla doświadczeń życiowych zarówno Żydów, jak i nie-Żydów na całym świecie. Wynika to z faktu, że nieruchomości, o których mowa, zawsze zachowywały swoją wartość jako aktywa materialne, tak jak mogły również nakładać zobowiązania finansowe i inne obowiązki na ich zarządców, niezależnie od moralności ich tytułu.
Wyjątkowa decyzja o włączeniu badań społeczności europejskich, bliskowschodnich i północnoafrykańskich do jednego tomu stanowi próbę osiągnięcia bardziej globalnego języka myślenia o tych historiach, zwłaszcza w ich punktach styku i wzajemnych odniesień. Niniejsza książka została pierwotnie opublikowana jako numer specjalny Jewish Culture and History.
