Międzynarodowa kampania przeciwko trądowi: 1948-2005

Oryginalny tytuł:

The International Campaign Against Leprosy: 1948 - 2005

Zawartość książki:

Ta książka może stanowić przestrogę w dobie Covid-19. Narracje, które kształtujemy wokół chorób w społeczeństwie, tak często dotyczą polityki, a konkurujące ze sobą wersje historii zwalczania trądu nie są wyjątkiem.

W jednej z nich pozabudżetowe finansowanie działań przeciwko trądowi wiązało się z nieuzasadnioną ingerencją w program WHO, co doprowadziło do zbyt pospiesznej, zajadłej i ostatecznie nieudanej kampanii eliminacyjnej. W innej interpretacji, wielkie dzieło dwudziestowiecznej kontroli chorób było.

Osiągnięte dzięki niezwykłej filantropii, wizjonerskiej odwadze oraz sprytnej i pragmatycznej dyplomacji. W jeszcze innym, doświadczeni, ofiarni eksperci ds. walki z trądem odmówili porzucenia swoich zawodowych obowiązków na rzecz populistycznych kampanii, bardziej zainteresowanych statystykami niż ludźmi.

Które ryzykowały zdrowiem pacjentów, stosując niedostatecznie przetestowane terapie lekowe i nieodpowiedzialnie powierzając leki pacjentom bez nadzoru.

Żadna z tych biurokratycznych, triumfalistycznych lub elitarnych narracji nie istnieje niezależnie od innych. Żadna nie jest pozbawiona zasług i żadna nie jest w pełni zasługą wszystkich zaangażowanych. Te konkurujące ze sobą historie oferują niesamowity rezonans w trwającej polityce zdrowia publicznego, która od tego czasu tylko się nasiliła.

Zarówno pojawienie się M. Leprae tysiące lat temu, jak i skoordynowana kampania przeciwko niemu w ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat. Co "historie trądu" mogą nam powiedzieć o naszej reakcji na pandemię?