Między wszystkim a niczym: podróż Seidu Mohammeda i Razaka Iyala w poszukiwaniu azylu

Opinie czytelników

Książka „Between Everything and Nothing” autorstwa Joe Meno opowiada wstrząsającą historię dwóch Ghańczyków ubiegających się o azyl, Seidu Mohammeda i Razaka Iyala, którzy wyruszyli w niebezpieczną podróż z Ghany do Ameryki Północnej w poszukiwaniu bezpieczeństwa i lepszego życia. Poprzez mocną narrację Meno rzuca światło na niesprawiedliwość i niebezpieczeństwa, z jakimi borykają się uchodźcy, zachęcając do empatii i zrozumienia procesu imigracyjnego.

Książka jest dobrze napisana i głęboko wciągająca, zapewniając emocjonalną więź z bohaterami. Oferuje wnikliwe szczegóły na temat procesu imigracyjnego i wyzwań stojących przed osobami ubiegającymi się o azyl. Recenzenci chwalili książkę za to, że jest pouczająca, otwierająca oczy i pięknie opowiedziana, z powieściowym tokiem, który sprawia, że tragiczne realia imigracji są zrozumiałe i przejmujące. Czytelnicy zwrócili uwagę na znaczenie książki jako środka sprzyjającego lepszemu zrozumieniu kwestii imigracyjnych wśród opinii publicznej.

Niektórzy recenzenci uważali, że książka rodzi pytania o doświadczenia autora z Ghany, wskazując na pragnienie większej autentyczności w przedstawianiu pochodzenia bohaterów. Pojawiają się wzmianki o niepokojących treściach związanych z nieludzkim traktowaniem uchodźców, które mogą być intensywne dla niektórych czytelników.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Between Everything and Nothing: The Journey of Seidu Mohammed and Razak Iyal and the Quest for Asylum

Zawartość książki:

Ta wstrząsająca, prawdziwa historia dwóch młodych mężczyzn z Ghany i ich starań o azyl ukazuje nie tylko niesprawiedliwy system polityczny ich ojczyzny, ale także chaos upadającego systemu imigracyjnego Stanów Zjednoczonych.

Na długo przed przypadkowym spotkaniem na dworcu autobusowym w Minneapolis, ubiegający się o azyl Ghańczycy Seidu Mohammed i Razak Iyal przemierzyli pół świata w poszukiwaniu nowego domu. Seidu, który identyfikuje się jako osoba biseksualna, żył w ciągłym zagrożeniu ujawnieniem i przemocą w kraju, w którym akty homoseksualne są nielegalne. Życie Razaka również było zagrożone po tym, jak skorumpowani urzędnicy ukartowali kradzież należnego mu spadku.

Zmuszeni do ucieczki z ojczyzny, obaj mężczyźni wyruszyli w oddzielną podróż przez niebezpieczne dżungle i biurokrację Ameryki Południowej, Środkowej i Północnej. Podobnie jak wcześniejsze pokolenia osób ubiegających się o azyl, przedstawili się legalnie na granicy USA, mając nadzieję na schronienie. Zamiast tego zostali uwięzieni w prywatnych ośrodkach zatrzymań i zwolnieni dopiero po odrzuceniu ich wniosków o azyl. Obawiając się powrotu do Ghany, Seidu i Razak nie mieli innego wyjścia, jak tylko podjąć próbę ostatecznego przekroczenia granicy. Ich podróż na północ do Kanady w surową, bezlitosną zimę okazała się bardziej tragiczna niż wszystko, czego doświadczyli wcześniej.

Oparta na obszernych wywiadach, intymna, powieściowa relacja Joe Meno opiera się na międzynarodowym zainteresowaniu mediów historią Seidu i Razaka, podkreślając wstrząsającą podróż osób ubiegających się o azyl na całym świecie, jednocześnie nadając wymiar jednemu z największych problemów humanitarnych, przed którymi stoi świat.