Chicago Noir: Klasyka

Opinie czytelników

Recenzje „Chicago Noir: The Classics” są mieszane, a czytelnicy są podzieleni co do jej jakości i zawartości. Podczas gdy niektórzy uznali, że zbiór rezonuje z ich doświadczeniami z Chicago i docenili jego portret miasta, inni skrytykowali antologię za to, że nie pasuje do gatunku noir i jest nierówna pod względem jakości.

⬤ Porywające portrety Chicago, niektóre historie wywołują nostalgię i są przyjemne
⬤ godni uwagi autorzy
⬤ dobre pisanie w niektórych wpisach.

Wiele opowiadań nie pasuje do gatunku noir, ogólna jakość jest nierówna, znaczna liczba opowiadań jest uważana za słabą lub przeciętną, a uczucie rozczarowania dotyczy treści i wyborów redakcyjnych.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chicago Noir: The Classics

Zawartość książki:

"W tej doskonałej pozycji w serii noir Akashic, Meno oferuje prawie sto lat kryminałów z Chicago.... Obfituje w znane nazwiska: Max Allan Collins, Richard Wright, Nelson Algren, Sherwood Anderson, Fredric Brown, Patricia Highsmith (z fragmentem jej powieści The Price of Salt), Stewart M. Kaminsky, Sara Paretsky. Inni mogą być mniej znani specjalistom od tajemnic, ale wszyscy dają imponujące występy."

--Publishers Weekly, recenzja z gwiazdką.

"Richard Wright, Nelson Algren i Sandra Cisneros nie są pisarzami kryminałów, a jednak ich Chicago z pewnością ucieleśnia miażdżący jednostkę etos endemiczny dla noir. Meno zawiera również historie pisarzy, którzy mogliby zostać łatwo pominięci (Percy Spurlark Parker, Hugh Holton), aby zapewnić reprezentację różnorodnych głosów i dzielnic. Dodajmy do tego mądre i istotne wybory Fredrica Browna, Sary Paretsky i Stuarta Kaminsky'ego, a otrzymamy antologię być może nie dla purystów kryminału, ale prowokujący do myślenia dokument."

--Booklist

"Piętnaście opowiadań składających się na Chicago Noir: The Classics, które zostały kompetentnie zebrane i zręcznie zredagowane przez Joe Meno, to prawdziwe klejnoty literackiej tradycji noir..... Chicago Noir: The Classics to niezmiennie zabawny i popularny dodatek do zbiorów bibliotecznych Mystery/Suspense".

--Midwest Book Review

"Zawsze lubiłem czytać noir. Mroczne, ironiczne tajemnice są dla mnie dobrą lekturą. Ponieważ ten zbiór zawiera zarówno stare klasyki, jak i kilka nowych historii, wiedziałem, że będzie dobry.... Nie zawiodłem się."

-- Journey of a Bookseller.

" Chicago Noir The Classics robi wszystko, co powinny robić antologie i noir, ale ten tytuł osiąga niespotykany cel, który zasługuje na uwagę.... To wspaniała różnorodność, która pojawia się niespodziewanie i bez rozgłosu. Antologie powinny dawać poczucie pokrycia terytorium, Joe Meno to zrobił. Zróżnicowane etnicznie miasto, zróżnicowane etnicznie wątki. Co więcej, Chicago Noir The Classics pokazuje różnorodność jako coś normalnego, codziennego. Dodaje to nieuchronnej satysfakcji z poczucia, że redaktor objął terytorium.".

--La Bloga

"Godny dodatek do serii noir Akashic Books."

--Book Chase

Chociaż Los Angeles może być uważane za najbardziej kwintesencję "noir" amerykańskiego miasta, ten tom pokazuje, że Chicago było w stanie stawić czoła każdej innej metropolii na arenie noir.

Klasyczne przedruki z: Harry Stephen Keeler, Sherwood Anderson, Max Allan Collins, Richard Wright, Nelson Algren, Fredric Brown, Patricia Highsmith, Barry Gifford, Stuart M. Kaminsky, Libby Fischer Hellmann, Sara Paretsky, Percy Spurlark Parker, Sandra Cisneros, Hugh Holton i Stuart Dybek.

Ze wstępu autorstwa Joe Meno

"Bardziej skorumpowane niż Nowy Jork, mniej efektowne niż Los Angeles, Chicago ma więcej morderstw na mieszkańca niż jakiekolwiek inne miasto tej wielkości. Z eleganckimi drapaczami chmur przecinającymi gasnące niebo niczym niewypowiedziane zagrożenie, Chicago jest najbliższą metropolią mitycznego miasta cieni, opisanego po raz pierwszy w twórczości Chandlera, Hammetta i Caina. Tylko w Chicago ustanowione linie kolorów oferują pokolenie po pokoleniu ubóstwa i przemocy, tylko w Chicago większość gubernatorów odbywa karę więzienia, tylko w Chicago zmarli głosują dwa razy.

"Chicago - bardziej niż metropolia, która dała światu Ala Capone, masakrę w dniu Świętego Walentego, śmierć Johna Dillingera, zbrodnie Leopolda i Loeba, horrory Johna Wayne'a Gacy'ego, bezprecedensową instytucjonalną korupcję tak wielu niedawnych urzędników państwowych, bardziej niż miejsce narodzin Raymonda Chandlera - jest miastem ciemności. Ta ciemność nie jest aktem nadmiernej wyobraźni. To niezafałszowana prawda. To wyraźne, choć konieczne przypomnienie o poważnych tragediach z przeszłości i nieudanych możliwościach teraźniejszości. Mam nadzieję, że za pięćdziesiąt lat te historie będą odczytywane jedynie jako fikcja, jako nieco odległa fantazja. Mam nadzieję na trochę światła".